Aşkın renkleri

Ansızın günün ilk ışıklarıyla kamaştı kalbim.Perdeleri araladığı hatırlamıyordum bile...veya pencereyi açtığımı...Yemyeşil vadideki kuş cıvıltılarına eşlik eden billur gibi masmavi gökyüzü ve gözünün alabildiği kadar uzanan çayırlar...Ilık bir yaz meltemini andıran rüzgar bu sefer içimi titretmedi...Saçlarımı da alıp gitti peşinden...Ellerimi kaldırıp öbek öbek duran bulutlara dokunmak istedim birden.Pamuk şekeri gibi duran bulutlara...Yağmur yoktu ve gökyüzü gri değildi.Şaşırmadım bile...

Uzun yıllardan sonra ilk defa burada gökkuşağını gördüm. Ne olduğunu anlamadım önce. Sonra yüzüme mutlu bir tebessüm yerleşti. Gökkuşağı dedim fısıltıyla...gökkuşağı...Büyünün bozulmasından korkarak...

Çok az zamanım var gibi geliyor.Saçlarıma düşecek elma ağacının taze çiçeklerini istiyorum...Kayısı ağacının çağlaları arasında kaybolmak ve mis gibi kokan gül fidanlarıyla sarhoş olmak istiyorum...

Ben artık sonsuz vadimde yalınayak, kahkahalar atarak dans ediyorum.....