Aşkın tez çalışmasına bir deneme göndermesi

“Şivesi başka olan bir aşkın ruhu uyum sorunu yaşar yaşamın kaldırımlarında…”

Hani dilin şivesi farklıdır ya her şehre, her ülkeye göre, ruhunda şivesi olduğunu düşünürüm… Şivesi farklı bir şehrin insanları aynı dili konuşur belki ama aynı dili konuşmaları ruhlarının aynı dili konuşması anlamına gelmez işte… Bu iştelerle başlayan cümleler bir tez çalışması girişi gibi görünebilir belki sizin algılarınızda, belki de gözükmelidir zaten… Yaşamlarımızın her yazısı kendi ruhumuzun ve aklımızın düş tezleri ya da tökezlemeleri değilmidir zaten… Aşk denilen bu sanat dalını Sanat Tarihi derslerine seçmeli ders olarak koysak herkes ilk olarak kendi aşkını seçerdi ders olarak, yaşadığı her acıdan ders almadığını bilerek… Açlığını çektiğimiz bu aşk hasret konusunu hep bir kompozisyon gibi saklıyor içimizde, giriş - gelişme - sonuç bölümünde hep hasret cümleleri barındırıyor ruhumuzun ve tenimizin çıkmaz sokaklarında… Yanında olmasını istediğiniz zaman yanınızda olmayan sevgilinin düşü nefesinizi keser, daralır ya göğsünüz, işte o yasemen kokulu, cumbalı evleriyle bir çıkmaz sokağın duvarındaki tuğlanın arasına sıkışmış çimanto gibidir… Eğer sevginize eksik malzeme katmadıysanız, düşleriniz, umutlarınız, emeğiniz tam kıvamında harçlanmışsa bir de, sıvasını içten cümlelerle yapmışsanız, boyası tam tonunda tutar işte o sevgi duvarının… Can babanın sevgi duvarı şiiri tam karşılığını bulmuş demektir şiir kolidorlarınızda o zaman… Bence okumanın da tam zamanıdır…

Evet okuyucu bana yabancı, yaşayanlarına tanıdık olan bu şehirden bir aşk - tez çalışması daha…

Ve birde tez - canlı bir ruha laf dinletemememin belası başımda…