Aşkın yaşı yok

Küçük umutlarımız bile bizi yaşama sımsıkı sarındırır. Ne yaş, ne zaman umutlarımıza engel olamaz.

Çok sevdiğim ablam dostum bunu yaşayarak öğretti bana. Yaşamı talihsizliklerle dolu acıları saymadım kaç defa ortadan böldük. Ben geçnliğin verdiği heyecan'la sabırsızlıkla zaman zaman isyan etmeye kalktığımda 'yaşam bİzi olgunlaştırıyor isyan yok buna şükür'. Ama mücadeleye iyiye ulaşana kadar devam ' der sustururdu.

43 yaşında ama yaşama sım sıkı bağlı dünya tatlısı bi insan. Bir kaç ay önce gözlerinde başlayan pırıltıyı çoşkuyu görmemek mümkün değildi. O aşık olmuşdu... Ve sorgulamadan. İlk başda inanmadım inanamadım. İlerliyen günlerde gördümkü aşka sevgiyi giydirmiş ben ruh ikiz'imi buldum diyordu. Yakın zamanda eşi olcak beyefendile tanışdık. Ona tek sözüm ablam seni sevdiyse boşa değildir siz harika bir insansınız dedim. Hiç tanımıyordum ilk defa kahve içiyorduk bunları söylerken. Tanımamda gerekmiyordu. Onlar çok mutluydu birbirlerine bakarken içinde ne ararsanız vardı o bakışların.

Saygı, aşk, sevgi, tutku sadakat.Birkez daha anladımki aşkın sevginin yaşı yok içimizde umut sabır olduğu sürece güzel şeyler kendiliğnden önümüze altın bir tepsiyele sunuluyorr.Geçtiğimiz tüm yollara sevgi tohumları ekelim. Bir gün çoğlarak geri dönüyorr...