Aslan gibi adamsın dediler!

Yıllarca makarna ve bulgurdan başka şey tatmadılar. Beyinleri sürekli sizlere takıldı kaldı. Kulakları iki dudağınızın arasından çıkacak kararları duymayı bekledi hep. Gözleri kapılarının önüne yanaşacak kömür kamyonunu aradı. Ne tesadüftür seçim öncesi dağıttığınız naylon toplar mutlu etmedi çocukları. Sınıflarını hiç bir çıkar gözetmeden geçtiler. Yıldızlı pekiyi dolu karne almaları hep karşılıksız kaldı.

Sayenizde yalancı konumunda oldu hep babalar. Üç tekerlekli bisiklet vaadleri hep bir başka bahara kaldı. Tatil ne ki, deniz ne ki sorularından hep rahatsız oldular.


Basma entariden kurtulamadı hiç anneler. Dünya tatlısı miniklerine mintanlar diktiler. Naylondan ayakkabıları vıcık vıcıktı. Köy usulü bazlama yerken zor yutkundular. Mideye insin diye birbirinin sırtını yumrukladılar. Tokaçla kil ile çamaşır yıkama ısrarları mecburiyettendi. Kapı önünde salça kaynatmaları da bu yüzdendi.


Babalar hep oooof çekti. Bafra sigarasının acı dumanıyla boğuldular. Takır takır öksürdüler. Leblebiyle ucuz şarap içip daha çok kahroldular. Ne iş olsa yaparım abi dediler. Ama abiler onları hep rencide etti. Aslan gibi adamsın dediler. Taşı sıksan suyunu çıkartırsın. Ama sıkacak taş vermediler.

Aile babası özgürlükleri ellerinden alındı

Belediye baba oldu. Devlet baba oldu. Çocuklar and içtiler. Zor görevler biçtiler çelimsiz vücutlarına. Saraylarda yaşatacağım sizleri sözü verdiler.

Jeeplerle okula bırakılan çocukların kaşı gözü faklımıydı acep? Besbelli büyük adamdı babaları. Sarı sarı saçlıydı anaları.

Ama okumakla olurdu büyük adam olmak. Ya da hiç okuyamadan böööyyük adam olmak.