Atatürkle beraberiz

Hayatımda iki mekânın benim için kutsal bir değeri vardır…Birisi Söke’deki tren istasyonu bahçesi, diğeri ise Kuşadası’nın İzmir’den girişindeki Gazibeğendi mevkii…Bu kutsallık Gazi Mustafa Kemal Paşa’nın bu iki yere de ayaklarının basmasından kaynaklanır. Büyük Önder’in kutsal ruhu ve kutsal bedeni bu iki mekânı şereflendirmiştir.

Önce Söke’den başlayalım isterseniz…Söke benim doğum yerimdir. Mahallem de İstasyon mahallesidir. Resmi adıyla Atatürk Mahallesi…

Atatürk’ümüzün ayak bastığı istasyon bahçesinde uzun süreler ders çalıştım, gezdim, dolaştım. Çocukken istasyondaki kahvehaneye ağababamla gittiğimi anımsıyorum. Oynadığı tavladan kazandığı lokumları bana verirdi. Sonraki yıllarda istasyon binasından çok sayıda tren bileti topladım, bu biletlerle çeşitli oyunlar oynadım. Küçüklüğümüzde tren bileti, gazoz kapağı, kibrit kutusu, posta pulu, cikletten çıkan artist ve sporcu kartlarını biriktirerek bunlardan oyunlar çıkartmak adetimizdi.

Ortaokul ve lise çağlarımda okuldan sonra soluğu istasyon bahçesinde alırdım. Masalardan birine oturur, çay veya gazoz söyler, ders çalışır, kitap okurdum. Tren rayları, lokomotifler, vagonlar, sazlıklar, yüksek ağaçlar, doğal manzaralar gözümün önünden hiç gitmez. Bazen resim takımlarımı yanıma alır, güzelim doğa manzarasını tuvale geçirirdim. İstasyonun biraz ilerisinde raylar biter, lokomotif makas değiştirip geriye dönerdi. Tren yoluna paralel olarak kör durağa kadar sık sık yürüyüş yapardım. Vagonlara atlayıp kısa bir tren yolculuğu gerçekleştirdiğim de olurdu. Bu istasyona Ata’mızın geldiği anları hayal ediyorum. Büyük bir insanın aynı manzaraları seyretmesi, o mekâna ayak basması, o havayı soluması insana hem çok ilginç, hem de çok anlamlı geliyor.

Bugün istasyon bahçesinde çok büyük bir değişiklik yok. Oradan geçtiğim zaman ister istemez bu anılarım depreşiyor.Ve insan yılların ne çabuk geçtiğini daha iyi anlıyor.Atamızın ruhuyla beraber olduğumuz bu mekân beni her zaman duygulandırıyor.Ayrıca çok çeşitli kaynaklardan Atatürk’ümüzün baba tarafı atalarının Sökeli yörüklerden olduğunu öğreniyoruz.Ata’mızın atalarının yaşadıkları Söke’de doğup büyümem benim için apayrı bir mutluluk. Söke ilçemiz daha bu işin önemini kavrayamamış vaziyette. Cafer Efe’nin bile heykeli yeni dikildi. Halbuki Söke’mizin bütün girişlerine “ ATATÜRK’ÜMÜZÜN ATALARININ MEMLEKETİNE HOŞGELDİNİZ ” şeklinde ışıklı bir yazı konulabilirdi.

Kuşadası’na gelince…Şimdiki Gazibeğendi mevkiine gelen Atamız Kuşadası’nı buradan arkadaşlarıyla birlikte seyrediyor ve çok beğeniyor. Zeytin ağaçları arasından o zamanlar apartmanı olmayan, doğal güzellikleri insanı büyüleyen küçücük bir kasaba…Bugünkü Kısmet otelin bulunduğu yarımadacık, daha ileride bir iskelecik, kıyıya bağlantısı olmayan Güvercinada ve göğe doğru yükselen Kese Dağı…Atatürkümüz bu manzaraya bayılıyor. Bu mevkiden geçerken insan kendisini Atamızın yerine koyuyor: Düşünün onun gözüyle Kuşadası’nı gözlemliyorsunuz..Onunla aynı havayı soluyorsunuz. Onunla birlikte uçsuz bucaksız masmavi denizi seyrediyorsunuz. İşte böyle bir anda Atatürk içinizde yaşıyor. Bir zamanlar Atamızın buradan geçtiğini ,Ada’yı buradan çok beğendiğini düşündüğünüzde O’nunla birlikte siz de çok mutlu oluyorsunuz. Sonra Atamız arabayla şehrin içinden, kervansarayın yanından dağ tarafına çıkıyor, Anıt sokaktan geçiyor, İkioluklu ve Söke’ye doğru yol alıyor.

Bizler her zaman Atatürk’le beraberiz; ancak, bu kutsal mekânlarda bulunduğumuz zamanlarda daha çok Atamızla beraberiz.

Yüzyıllar geçse de insanlarımız Atatürk’ümüzün ruhunun buralarda dolaştığını hissedecekler…