Ateş ve su

Benden önce nasıldın bilmiyorum

Senden evvel var mıydım hatırlamak zor

Bir yakamoz cümbüşü bakışlarında

Bir ateş ayini avuçlarımda

Körkütük bir gecenin son ışığında

Esir düştü yürekler...

Kal öyle!

Ey tanrıçaların kutsadığı aşkın oğlu;

Kendini kaybettiğin avare zamanlar söyle de dursun.

İzle ve gör!

Ateş suyu yakacak belki ilk defa...

Uykunun en derin, en mahmur anında

Zehirli hasretlerle sıçrayacaksın

Bir çift ayn, dağlayacak

Etini, kemiğini, iliğini

Deli bir sevdanın ortasına atacak seni.

Sen ki korkmazsın yakmaktan yandığın kadar

Sen ki neler gördün geçirdin

Unut tüm bildiklerini, bildiğini zannettiklerini

Yaşa ve gör!

Suda ateş büyüyecek belki ilk defa...

Alışıksın yokluklara varlıklar şaşırtmaz seni

Bekle, akışı değişecek ne varsa alıştığın

Mutluluğun doruğunda gezinirken adımların

Acının dipsizinde yoğrulacaksın.

Kâh bir iken ikinin tadına varacak

Kâh iki iken hiç kalmayı yaşayacaksın.

Sakın korkma!

Ey meleklerin secdeyle selamladığı aşkın oğlu;

Kendini bıraktığın uçurumlar söyle de yok olsun.

Sabret ve gör!

Ateş ve Su dans edecek belki ilk defa...

Benden evvel var mıydın anımsamak zor

Senden önce nasıldım bilmiyorum

Bir ateş ayini avuçlarında

Bir yakamoz cümbüşü bakışlarımda

Körkütük aşka teslim gecenin koynunda

Ben sana bulandım, sana soyundum

Sen bana yazıldın, beni giyindin.

Ekim’07