Aylar - 5: Mayıs

Nisan derken, geldi işte Mayıs
Kaç yaşındasın
Mayıs kadar..
Ellerin kiraz, çilek ve kayısı toplar
Dallarda uçuşup duran ebabil kuşları
İnciler fırlatmakta yerlere
Gökyüzünden
Haberler getirmekte
Yıllar geçmekte
Kalbim
Bomboş bir paçavra
Aşksız, sensiz, nedensiz..
Mayıs ayının tamircisi nerde
Her yerde kırılmakta kalpler
Birisi gelip bulmalı
Kapıyı çalmalı
Mavi gölün kıyısında uzanmış yatıyor
Dudaklarında pembe gülücükler
Askısı omzundan sarkmış
Eteklerini hafifçe toplamış
Ama ölü.
Kim vurmuş Mayıs ayında
Katili kim
Mayıs mı?
Peki Mayıs’ı kim vurdu
O da ölü.
Peki beni kim vurdu?
İşte yatıyor sevgilisinin yanında
Gözleri açık
Bakıyor
Bakıyor dallarına kiraz ağacının
Biraz sonra belki gelecek
Silecek gözlerindeki yaşları
Ölüler ağlamaz
Öyleyse biraz diri, biraz serseri
Belki biraz sarhoş… 

Ne yapıp ne edip diriltmeli.. 

Sonra Mayıs
Sonra şarkılar, şiirler ve tasvirler
Sonra günahkarlar, ateşe tapanlar
Orman çocukları
Belki yeşiller..
Toplanıp gelecekler
Yeniden dirilmenin törenine
Basu...badelmevt değil
Belki gömülecek. 

Fakat bir gül ağacı doğacak
Tam göğsünün ortasından
Artık geceleri ayı
O aydınlatacak.. 

Bir şeyler olacak biliyorum
Çünkü gelen Mayıs ayı
Bütün öyküsüyle, çocukları ve
Torunlarıyla birlikte gelecek.
Bizim arka bahçede
Erik ağacının üzerine
Tüneyecek. 

Ey kalbim
Dayanabilirsen dayan
Nice Mayıs’lar gördün
İnsanlar neleri unuttular
Fakat unutulmayacak senin
Kaleminin yazdığı
Belki de okunacak yüzyıllar sonra
Bir mayıs yalnızlığı. 

Hayat acılarla dolu
Ve öykülerle
Her öykünün bir destanı var
Bir şiiri
Her şiirin bir öyküsü
Var, anlatılacak
Var da
Anlatacak şairler nerde?