Babamın mirası; Milliyet

Başlığa bakıp aldanmayın, babamın bana bıraktığı miras Milliyet gazatesi okuma alışkanlığıdır. 1960 lı yılların başından beri Milliyeti elimden düşürmem. 19.01.2007 de aldığım mail beni çocuklar gibi sevindirdi. Bende Milliyet blog yazarları arasına kabul edilmiştim ve bu haber beni Milliyeti okumaya başladığım o eski günlere geri götürdü. Tabi ozamanlar sadece resimli çizgi romanları okumaktaydım. Kimler yoktu ki Cici Can, Allahlık Ali Bey, Cisko Kid, sevimli köpek boncuk un maceraları ve tabi Abdülcanbazın maceraları. Daha sonra bunlara ilaveten spor sayfasını dikkatle takip etmeye başladım ve zaman ilerledikçe de ilk sayfadan son sayfaya tüm haber ve yorumları okur oldum. Tabi Milliyeti geliştirip bu günkü saygın haline gelmesinde çok büyük katkısı olan rahmetli Abdi İpekçiyi saygıyla anıyorum. Zaman zaman ilaveten başka gazeteleri okusamda her gün Milliyeti okumadan güne başlamam. İşte bu alışkanlık babamın bana mirasıdır. Rahmetler içinde yatsın, toprağı bol olsun.

Bu günkü Milliyete gelince gerçekten çok güzel bir gazete. Emeği geçen tüm çalışanlarına başta Sn.Sedat Ergin olmak üzere hepsine teşekkür ediyorum. Sedat bey artık yazılarınızı Milliyette de görmek isteriz, yazılarınızı özledik.

Evet Milliyeti okumaya başladığım yakaşık 45 yıldan fazla bir süre sonra bende Milliyet (blog) yazarlığına başladım. Çok mutluyum. iyi ki varsın Milliyet...