BABAMIN YAZDIKLARI

Babam Hasan Özerol, 31 Ocak 2019 günü Malatya Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde aramızdan ayrıldı.

Öyle ya da böyle yoksulluğun getirdiği yokluk içinde bir çocukluk ve gençlik dönemi yaşamış, yaşamın zor koşullarında bir yolculuk yapmıştı.

Nüfus cüzdanı olmadığından diploma, diploması olmadığından da Köy Enstitüsü sınavına girememesi unutamadığı bir durumdu. Daha doğrusu kimsesizliğinin, yoksulluğunun getirdiği bir sonuçtu. Çocukluk arkadaşı Eski Adalet bakanı Seyfi Oktay beni her gördüğünde, “Babanı, Hasan Ustayı çok seviyorum. O birinci idi, ama sınava giremedi, devam edemedi” diyerek üzüntüsünü dile getirdi.

Eski yazıyor öğrenmiş, kış gecelerinde Cüme'nin oğlu Yusuf'un evinde Syreti Nebi ve Battalgazi kitaplarını okuyan Hüseyin Yıldırım'ı zaman zaman dinlendirirdi. Yani nöbetleşe okurlardı.

Babam ve dayım bağlama çalmayı öğrenmişlerdi, ancak yaşam koşulları nedeniyle devam ettirmediler.

Diğer yandan şiire yoğunlaştı. Geçmişte yaşadığı sorunları, gözlemlerini, köyün güzelliklerini ve doğal yapısını ve benzeri konulardaki duygu ve düşüncelerini şiir ile dile getirdi.

Anılarını, notlarını, gözlemlerini, gelenek ve göreneklerimizi yazdığı defterdeki bilgileri bilgisayara kaydettim ve 2018 yılı sonlarında kitap bütünlüğünde düzenledim. 20 Aralık 2019 günü rahatsızlanması sonucu hastaneye yattı, 31 Ocak 2019 günü aramızdan ayrıldı, 2 Şubat 2019 günü Ballıkaya da toprağa verdik. Dolayısıyla kitabın bastırma işi de kaldı. Aramızdan ayrılışının ilk yılı anısına 2020 Ocak ayının ortalarında kitabın basımı gerçekleşti. Kitabın giderlerini oğlum Ozan Özerol karşıladı.

Birinci bölümde ‘Babamın Yazdıkları’: Kırklı yıllardan itibaren yaşadığı önemli olaylar, gelenek ve görenekler, köy ile ilgili bilgiler ve benzeri konular yer aldı.

Üçüncü bölümde ‘Babamın Yeni Şiirleri’: 2009 yılında yayınlanan ‘Babamın Şiirleri’ kitabında yer almayan şiirleri bu bölümde yer aldı.

26 Ocak 2020 tarihinde Sage yayınlarınca basılan kitabı kapağı da dâhil olmak üzere basıma kendim hazırladım.

Babamın 40'lı yıllardan bugüne kadar Ballıkaya kültürüne ışık tutarak yazdıklarını düzenleyerek yayınlamakla onu ve köyümüzün kültürü ile ilgili bir görevimi daha yerine getirdiğimi düşünerek mutluluk duyuyor, aramızdan ayrılışının birinci yılında saygıyla anıyorum.

Babam Hasan Özerol, 31 Ocak 2019 günü Malatya Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde aramızdan ayrıldı.

Öyle ya da böyle yoksulluğun getirdiği yokluk içinde bir çocukluk ve gençlik dönemi yaşamış, yaşamın zor koşullarında bir yolculuk yapmıştı.

Nüfus cüzdanı olmadığından diploma, diploması olmadığından da Köy Enstitüsü sınavına girememesi unutamadığı bir durumdu. Daha doğrusu kimsesizliğinin, yoksulluğunun getirdiği bir sonuçtu. Çocukluk arkadaşı Eski Adalet bakanı Seyfi Oktay beni her gördüğünde, “Babanı, Hasan Ustayı çok seviyorum. O birinci idi, ama sınava giremedi, devam edemedi” diyerek üzüntüsünü dile getirdi.

Eski yazıyor öğrenmiş, kış gecelerinde Cüme'nin oğlu Yusuf'un evinde Syreti Nebi ve Battalgazi kitaplarını okuyan Hüseyin Yıldırım'ı zaman zaman dinlendirirdi. Yani nöbetleşe okurlardı.

Babam ve dayım bağlama çalmayı öğrenmişlerdi, ancak yaşam koşulları nedeniyle devam ettirmediler.

Diğer yandan şiire yoğunlaştı. Geçmişte yaşadığı sorunları, gözlemlerini, köyün güzelliklerini ve doğal yapısını ve benzeri konulardaki duygu ve düşüncelerini şiir ile dile getirdi.

Anılarını, notlarını, gözlemlerini, gelenek ve göreneklerimizi yazdığı defterdeki bilgileri bilgisayara kaydettim ve 2018 yılı sonlarında kitap bütünlüğünde düzenledim. 20 Aralık 2019 günü rahatsızlanması sonucu hastaneye yattı, 31 Ocak 2019 günü aramızdan ayrıldı, 2 Şubat 2019 günü Ballıkaya da toprağa verdik. Dolayısıyla kitabın bastırma işi de kaldı. Aramızdan ayrılışının ilk yılı anısına 2020 Ocak ayının ortalarında kitabın basımı gerçekleşti. Kitabın giderlerini oğlum Ozan Özerol karşıladı.

Birinci bölümde ‘Babamın Yazdıkları’: Kırklı yıllardan itibaren yaşadığı önemli olaylar, gelenek ve görenekler, köy ile ilgili bilgiler ve benzeri konular yer aldı.

Üçüncü bölümde ‘Babamın Yeni Şiirleri’: 2009 yılında yayınlanan ‘Babamın Şiirleri’ kitabında yer almayan şiirleri bu bölümde yer aldı.

26 Ocak 2020 tarihinde Sage yayınlarınca basılan kitabı kapağı da dâhil olmak üzere basıma kendim hazırladım.

Babamın 40'lı yıllardan bugüne kadar Ballıkaya kültürüne ışık tutarak yazdıklarını düzenleyerek yayınlamakla onu ve köyümüzün kültürü ile ilgili bir görevimi daha yerine getirdiğimi düşünerek mutluluk duyuyor, aramızdan ayrılışının birinci yılında saygıyla anıyorum.