Bahçevan, kısmen renkli

Esen Sineması'nın tam karşısında, İstasyon Caddesi' nin Vali Konağı tarafında bir pastahane var. Çok güzel yaş pasta yapıyorlar... Kaç kuruş? Sinemaya gitmeden önce yemem lazım. Para? Hem sinemaya, hem de bir dilim yaş pastaya yetecek paramız yok!

Esen Sineması'nda kapı da durup bilet kesen bir tanıdığımız var. Bileti keserken yüzü gişeye dönük oluyor. Ben de gişenin yanında, onun beni göreceği bir yerde bekliyorum... Görünce dayanamıyor! "Gel" diye işaret ediyor...

Ben bizim tanidiga guvendim. Paramin tamamini yas pastaya verdim! Afiyetle sapur supur, tadina vara vara yedikten sonra, altinda ki kurdela gibi yumusak kagitla da agzimi silip, gisenin yaninda yerimi aldim...

Bizim tanidigin "gel" isaretini bekliyorum. Bir turlu gel demiyor? Filim baslayacak! Reklamlar basladi bile...

Cok sukur. "Gel" diye isaret etti... Iceri girdim. Icerisi karanlik. Goremiyorum. Zor bela, arka siralarda bir yere ilistim...

Boynu bukuk bahcevan, bir kiza yanik. Turku cagiriyor. Siyah beyaz ciceklerin arasinda dolasarak :

-Bahceeevan geldi...

-Dehdeh duldul, dehdeh duldul...

Oyle miydi? Filim baska bir filim miydi? Ama sahne de Zeki Muren, ciceklerin arasinda sarki soyluyor...

Birden ortalik degisti!... Aydinlandi... Sanki sinemadan disari ciktik! Ne oldugunu anlayamadim... Siyah beyaz her sey, rengarenk olmustu. Zeki Muren rengarenk ciceklerin arasinda sarki soyluyordu. Sanki cennete dusmustuk...

KISMEN RENKLI ilk filmimi o gun seyrettim...