Bana Ekmak Al!

Daha yeni bir olay.

Ben bu yaşıma geldim, böyle bir  olayla ilk defa karşılaştım.

   Pandemi nedeniyle çarşı merkezine bir süredir gitmiyordum. Saatimin metal kordonu kopmuştu, onu tamir ettirmek için çarşı merkezine gittim arabamla. Arabamı bir park yerine bıraktım. Saat kordonunu yaptırdıktan sonra İl merkezinde tören meydanında bir banka oturdum. Hem sigara içer, biraz dinlenirim dedim

Meydan tenha idi. Tek tük insanlar banklarda oturuyordu. Ben de tek başıma bir banka oturmuş, sigara içiyordum. Karşıma 14-15 yaşlarında iyi giyimli, sırt çantası olan kız çocuğu dikildi. Syah alt üst kıyafeti vardı. Eşofmana benziyordu.Direkt şöyle dedi;

'açım, bana para verir misin?' Şaşırmıştım. Ben bir şey sormadan;

'bana bir ekmek al!' dedi.

Ben;' sen fakir birine benzemiyorsun' dedim. Tam dönüp gidecekken, cüzdanımdan 10 tl çıkardım verdim.

'Allah razı olsun, sen benim dedem sayılırsın' dedi.

O kadar para isteyenle karşılaştım, kendisini acındıran, eğilip bükülen,mağdur edebiyatı yapan, bu kız kadar başı dik, mert konuşan, kendini acındırmayan bir insan görmedim.

 Yaşadığımız çağda bir şehir meydanında böyle bir olay yaşadım.Üzülmemek elde değil.