- Kategori
- Şiir
Banada dokun

Uzaktan bir yel eser
Bana doğru
Yalayarak gelmiştir dalları
Çalmıştır onun kosunu
Sevdiğim insanın,
Sevdiğim çiçeklerin
Sevdiğim herşeyin kokusu
Farkında olmam bazen üşütür beni
Bazende serinletir.
Bilmemki o rüzgarda sevgi kokusu
Bir yaşama can verecek polen.
Dalların ığralanması,
Çiçeklerin döllenmesi,
Açtım bağrımı
Es yiğidin bağrına
Sevdiğimin tenine dokundun
Banada dokun.