- Kategori
- Şiir
Banliyö Treni
Banliyö treninin sesini işitiyorum.
Gecenin sessizliğinde daha rahat duyuluyor.
Duygular bu vakitlerde daha bir yoğunlaşıyor.
Çekilen acılar bir bir hatırlanıyor.
Yaşanmadan geçen yıllar bir bir sayılıyor
ve mutsuzluk tüm çıplaklığıyla ortadayken,
Açılmış derin yaralar,
Yeniden kanamaya başlıyor.
Tüm bedeninde ve ruhunda hissediyorsun.
Sonra yeniden nefes almaya başlıyor,
İçinde bulunduğun ana geri dönüyorsun.