Başıboş bir anahtar gibi...

Nelere göğüs germedik

Kimlere mücadele etmedik ki

Sonra sen “gittin” bir kuş uçumu

Bir yanım “küskün” yarım

Bir yanım” sürgünlerde” yaralı

Geceler bitmek tükenmek bilmezken

Sanki art arda gelen

Vakitsiz birer ölümdür yokluğun...

Bildik bir kentin kimsesiz sakin

Sokak lambalarında

Aşkı arayan ateş böcekleri misali

Bir yıldız düşüyor payıma

Hani o yeşil gözlerinde sakladığın…

Ve ben eğip başımı

Yol veriyorum sesimi çıkarmadan

Sen alıp gidiyorsun

Başıboş bir anahtar gibi yüreğimi

Bilmediğim bir kapının ardına...

Şimdi yorulup senden

Öteye kayıp gidiyor zaman

Soluk soluğa, keşke o sen olsan…

Erdoğan ÖZGENÇ

Adana 22.12.2014 10.01