Başımızı eğmedik, kan olup yerlere aktık

Yeni Tarikatın Doğuşuna Şahit Olan Nesil

Başımızı eğmedik, kan olup yerlere aktık.

“Başımızı yere eğmeyeceğiz” diyorsun da bırak başımızı, bedenlerimiz kana dönüşüp yerlere akmış, her ölen can; benim canım, her yaralı beden benim bedenim...

Her gece büyük bir heyecanla Yasin suresini okuyup tamamladıktan sonra, dua/dilekler faslına başlarım. Gündemimdeki ilk sıradakiler değişmese de son sıradakilere artışlar devamlı oluyor. O güzelim insanlar, bir daha nefes almayacak yiten canlar...

Hak yiyen/yediren söz ettiğim kişiler, bizleri fert olarak tanımaz bilmez, biz onları tanır biliriz, Yaradan da onları tanır, bilir; onlar; veli nimetlerini bilmezler, tanımazlar. Her gece başlarını yastıklara koyarken  milyonlarca  insanın yanan yüreğinden çıkan kahır sözleriyle uykuya dalar, onlarla uyanır, etraflarındaki sevenleriyle güne başlar.

Bir köşe yazısını okudum, 70 milyon insanın üzerinde ölü toprağı varmışcasına sessiz, tiyatro seyreder gibi olayları izliyor gibi…

Uyumuyoruz. 80 milyon nüfus asıl şimdi kefen giymiş dolaşıyor.

O göstermelik “ Siyaseten kefen giyme” şovu gibi hiç değil.