Basit Yaşamak Bir Müziğin Koynunda

Su çok sertti.

Bütün mesele oradan başladı, o aradan.

Ocakta su kaynıyordu, adam hayatının yemeğini yapmaya hazırlanıyordu, bu ne demek şimdi? diye soran orada bekliyordu, film başlayacaktı, dizi bitmişti, hep dizleri ağrırdı ve yakınırdı yanan tüm ışıklardan; israf bu, israf!... 

Tam suya baktık, su dalgalandı, kim geliyor?

Sorun müziğin kendisinde, isterseniz müziğin kendisine sorun, icracı da düştü, anlamadınız siz bizi, beste yokuşta nefes nefese ve zirvede güfte gülmekte hepimize.

Kaya yumuşacıktı.

Dedemden bilirim ben bütün olan biteni, bildim babamdan, beni es geç, sende sıra eyyy çocuk, diye sayıklayınca dizimden dizelene dizelene uçtu şiirler; çoook şiirsel düşlerdi, ata dolusu. Patlamaz, patlamadım ben; onun da bir dili var.

Dil yanıyordu.

Ruhun tadını korumalı, kirlenen suyun içinden geçip gitmeli, varmalı. Her varış yeni bir başlangıç olsun, ama yollarımız piyanonun tuşlarından düşmesin. 

Keman gergindi.

1. Not: Uçak kalkacak birazdan, kalkacağız; uçak sonra inecek, oturacağız; uçak tekrar havalanacak, ama biz yerde kalacağız; işte mesele tam burada; bir yudum su iç, sonra devam ederiz.

2. Not:

O kadar basit ki yaşamak
mesela
çok iyi çok iyi
çok iyi
karne sıcaklığında
öğrenci saflığında
çiçek kokusunda
basit yaşamak
yaşamak bir müziğin
koynunda.

Ş.Y.