09 Mayıs '12
- Kategori
- Şiir
Başlıksız

Ey umut, ey yükselen ay!...
Sabırsızlığın verdiği telaşın karanlık gölgesinde
Sizler cennetin sorgulayıcısı gibisiniz
Soruyorum sizlere,
Siz ki aydınlığın hakimi, göklerin egemeni,
Bu sabırsızlıktan korkunuz nedir de gönlünüzü kaçırıyorsunuz
Bir titreseniz, ilhamın parlak taneleri
Saçılacak yeryüzüne, saracak en dipsiz kuyuları bir neşeyle
O zaman gönlümün derin ıstırabı son bulacak
Sormadan kabullenecek ruhum gerçekleri
Çünkü hakikatin izi ancak sizin nefesinizle hayat bulacak
İşte o an tüm zamanlara denk
Bir hayat bulacak sözler,
Ve o sözlerdeki yaşam pınarı durmadan akacak
Daha saf, daha serin ama insanı sarhoş eden
Sanki her şey rüya gibi gelecek, tek ana şüphe etmeden
Yaradılışımızın hakikatinden.