Batasıca Güneş

Batan bir günün ölümü ancak bu kadar yüzsüzleşebilir!

Ey günü gün eden güneş, denizden başka yer bulamadın mı?

Batasıca sen güneş, git karanlık bir zaman içinde dalıp bat git,

Güzel günümün keyfini sür keyfince har vurup harman savur.

Güzel yıllarımın tadını çıkar istediğin gibi bat, bugün bendensin.

Dolunaya kadar beklerim o kararttığın günümü bir daha yaşamam.

Sana muhtaç olmadan başıma bela ettiğin gölgemi bile görmeden.

Mehtabı, yakamoz ışıltılarının dalgalarla papatyalaşıp dans edişini,

 Doyasıya sevişmelerini gel gitlerin nasıl hayat bulduğunu denizler sır,

Denizi, aya gebeliğini, sevdayı canı canan ile buluşturup haşri sebepleri,

Cümle gizi bırakmadıklarını, sadakatlarını seyreder dalarım bir zaman,

Ömrümden ömür götüren sen güneş, bir gün batmasan ne olur gurubun anı?