Ben, Büyük ikramiye beklerken, amorti kimlere çıkmış

Hey kendine ait sayfası dahi olmayan meçhul zat, seni adalete ihbar edeceğim dersem çık, çünkü seni IP numarandan er ya da geç bulacağım.

Yok, bundan sonra da asparagaslarına göz yumacağım dersem saklan. Sen öyle san...

Belki önümüzdeki sene yılbaşı sonrası piyangodan çıkar gibi yine çıkar, saklanacağını sandığın deliğe girersin.

Öyle mi sandım kuşum?

Belki de hiç belli olmaz, zan altında bıraktığını sandığın ağabeyini seven herkesi bir köşeye iter, günlerce kendisiyle ilgili üstü kapalı yazılar yazan, üstü kapalı laflar giydiren arkadaşa amorti çıkarsın.

Ah be kuşum hakkın rahmetine kavuşmuş güya senin ağabeyin, bizlerin sevgili dostu üzerinden pirim yaptığımızı söyleyen zatların, uzun zamandır rahmetli Mustafa mumcu ağabeyimize yıpratma, iftira, karalama politikaları sergiledikleri sana hiç anlatılmadı mı?

Yoksa sen güçlü bir elektrik akımına uğradın da kanatlarını mı yoldular kuşum?

Olmadı arkadaş vallahi de olmadı, billahi de olmadı..

İnan çok gücendim, bana uğrasaydın da şöyle karşılıklı Balık Rakı yapsaydıkya.

Aslında Büyük ikramiye olarak bana çıkmalıydın, madem İzmir’deydin, madem zan altına sokmaya çalıştığın merhumun kardeşiydin o kadar geldim gittim, talep kuşu gibi pardon talih kuşu gibi ben pazarda gezerken omzuma konuverseydin ya…

Yoksa kuşum kanadını kırarlar diye mi korktun, kanadımı kırarlar da doktora gittiğimde polis gelir bütün fiyaskom su yüzüne mi çıkarırlar diye mi ürktün?

Polise verirler de kalemimi kırarlar diye mi tırstın?

Korkma kuşum kimsecikler acıtmazdı canını.

En, Boy ve yüksekliğini alırlardı seni yaratan yaratığa Çalışkan kargo ile karşı ödemeli Ekspres servis yapardık diye mi pustun?

Madem vardı da bir derdin neden ayrıntılar da gizli kaldın?

Neden Nurilerle birlikte hurileri ziyarete giderken bize de uğramadın?

Uğrada gerçekte ağabeyin olmayan Mustafa MUMCU’YU sana anlatayım, dur, dur sen şimdi korkudan saklandığın delikten çıkamazsın da en iyisi ben buradan sana kısaca anlatayım.

Gerçi sen tanıyorsun ancak sana Mustafa ağabeyimi kim tanıttıysa yanlış tanıtmış, dersine iyi çalışamamış, muhtemelen sınıfının da en kopyacı insanıymış..

Üzgünüm ancak Mustafa MUMCU’YU tanıyanlardan geçer not alamayacaksın, sana sıfır vermeyeceğim.

Mustafa Mumcu...

Blog yazarı...

İnsan...

Mustafa Ağabey...

Hem çok seven hem de arada haşlayan...

Değer verdiği için kızan...

Mustafa...

Arkadaş...

Dost...

Biraz ürken...

Biraz çekinen...

Ama ''cannn'' olana ''can'' olmak isteyen...

Sahip olduğu en değerli varlığı ''onur'' olan...

Sevdiğimiz insan...

Öyle veya böyle, hüzünle yaşadı.

Vefatından sonra bile çekemeyenleri ruhunu incitti.

Edepsizliğin kitabını yazan bazıları, Hakka kavuşmuş bir insanın ruhunu bile hırpalamaktan utanmadılar.

Ailesini bile çirkefliklerine alet etmeye çalıştılar.

Hastalıklı ruhlarını, rahmetlinin aziz hatırasına saldırarak tatmin etmeye kalktılar

Ama artık böyle insanların yaptıkları yanlarına kar kalmıyor.

Teknik çok ilerledi.

Bilişim suçlarıyla ilgilenen polis birimleri yakalıyor ve adaletin önüne çıkarıyor onları.

Bu işin altından neler çıkacak, kimler hesap verecek, göreceğiz hep birlikte.

Rahat uyu Mustafa Bey...

Rahat uyu Mustafa Ağabey...

Rahat uyu Mustafacım...

Mekânın cennet olsun!''

Saygılarımla