Ben bir vergi kaçakçısıyım

Vergi kaçıran bir vatandaş olarak nitelendiğim için hem çok üzgünüm, hem de çok kızgınım.

Halbuki ben, Bakırköy Vergi Dairesi'ne ne ümitlerle gitmiştim. Mademki gelir getiren bir gayrimenkulum var, o zaman vatandaşlık görevimi yerine getirmeliyim, demiştim. Tek bir ayın bedelini bile zamanında alamadığım kira gelirimden, devlete düşen payı ödemek için beyanname verip mükellef olmuştum.

Şunu samimiyetle ifade ediyorum ki, çok az da olsa vergi ödediğim için mutluydum ve bunu, konunun açıldığı her yerde anlatıyordum. O yıllarda soranlara, "150 lira" kira aldığımı söylediğimde bana, "Salak mısın sen; bu kadarcık paradan vergi mi ödenir?" diyenler bile çıkmıştı.

Kısacası, beyanda bulunduğum 2005 yılından itibaren kira gelirimi hesaplayarak vergisini ödüyordum. Nedense, vergi dairesindekiler bunu yeterli görmemişler. Kendilerince bir karar almışlar ve dosyamı, 9 Nolu Takdir Komisyonu'na havale etmişler. Onlar da oturdukları yerden, geriye doğru giderek beni 2000 senesine kadar borçlandırmışlar. Hem de bunu bana, "2004 yılından önce evinde kiracı varmıydı?" diye sormaya bile gerek duymadan yapmışlar.

04 nisan 1998 tarih ve 4358 sayılı kanunun 2. maddesindeki, "... belirlenecek işlemlerde muhatap veya taraf olan kişiler, vergi kimlik numaraları olmadığı takdirde, işlemlerinin tamamlanmasından önce, vergi numarası almak mecburiyetindedirler" hükmü gereğince, herkes gibi ben de hem, bir gün başım derde girmesin, hem de hin-i hacette lâzım olur diye bir numara almıştım.

2005 yılında ise, evime kiracı girmesi nedeniyle aynı vergi dairesine beyanda bulunmuştum. O günden itibaren de vergi ödemeye başlamıştım. Yetkilinin ifadesinden anladığım kadarıyla, "1999 yılında vergi numarası aldığım halde 2005 yılına kadar hiç beyanda bulunmadığım için vergi kaçakçısı" sayılmışım.

Yani vergi cezasına maruz kalmamın sebebi, dürüst davranarak 2005 ten itibaren, "benim evimde kiracı var" diye bildirimde bulunmam oluyor. Eğer, hiç beyanname vermeseydim, bir çok ev sahibi gibi vergi ödemeden hayatıma devam etseydim, bunlar başıma gelmeyecekti. Bunun farkına vardığımda, iyi niyetime lânet okudum.

Böylece, kendiliğinden mükellef olup az veya çok vergi ödeyenlerin, başlarına gelenlerden dolayı şikâyetlerinin ne kadar haklı, onların üstüne bu kadar gidilmesinin ne kadar yanlış olduğunu anlamış oldum.

Dürüst vatandaş olma ya da ceza ile karşı karşıya kalmama düşüncesiyle hareket eden insanları isyan noktasına getiren bu haksız tasarrufun faillerini şiddetle kınadım/kınıyorum. Üstelik ayıplıyorum da...

Eşime ait daireyi tamamlayıp üst kata taşındığım için, üzerime kayıtlı olanı kiraya verdim. Emekliye emlâk vergisi muafiyeti olduğunu duymama rağmen, bundan faydalanmayı hiç düşünmedim. Vergi dairesine de aynı maksatla gidip beyanname verdim. Dürüst olmaya çalıştım. Suçlu durumuna düşmemek istedim. Fakat vergi dairesi bana, en istemediğim şeyi reva gördü.

Hiçbir araştırma ve soruşturma yapmadan sırf 1999 yılında aldığım vergi numarasına dayanarak beni, tahminen 2000 2500 lira arasında bir borcun altına soktu. Yani benim için, en az bir yıl sürecek bir geçim sıkıntısı hazırladı. İhbarnamelerin tamamı elime ulşmadığı için tam rakamı veremiyorum. Üzerime yüklenen bu haksız vergi cezasından dolayı gerçekten çok üzgünüm ve de çok kızgınım.

Kapıya gelen görevli tebliğatı uzattığında (nedenini bilmiyorum ama) bunun, kesinlikle iyi bir şey olmadığın hissettim. Çünkü bu yaşıma kadar, hele resmi bir kanaldan bana, hayırlı bir haber geldiğine şahit olmadım. Getirene sorduğumda o, bunun bir ceza olduğunu, vergi dairesine (varsa) beyanname ve alındı makbuzu ile gitmem gerektiğini söyledi.

Tebliğatı aldım, hışımla içeri daldım ve her yeri karıştırdım. Fakat, 2005 öncesine dair ne bir beyanname, ne de bir alındı makbuzu bulamadım. Oturdum; uzun süre düşündükten sonra kiracının 2004 yılının mart ayında girdiğini, ilk beyannamemi de 2005 yılında verdiğimi hatırladım. Bu vergi cezasının da 1999 yılında zorunlu olarak aldığım vergi numarasından kaynaklandığını tahmin ettim. Telefon ettim, yanılmamışım.

Burada, kiracıyla aramızda herhangi bir sözleşmenin olmadığını, elektrik ve suyun da halâ benim üzerimde olduğunu söylemeliyim.

Bence, iyi niyet bu kadar fütursuzca istismar edilmemelidir. Eğer daha çok vergi isteniyorsa, beyanda bulunanlara "illallah" dedirtmek yerine, hiç vergi ödemeyenlerin yakasına yapışılmalıdır. Kolaycılığa kaçılmamalıdır. Mükellefe, "nasılsa elime düştün, senin iflâhını keseyim de gör" tavrıyla yaklaşılmamalıdır.

Vergi ve beyan konusunda en masum kimdir diye soracak olursanız cevabım şudur. Hiç kimse!... Bu hiç kimseye, hayatında en az bir kez ev ya da daire alan vergi dairesi memurları ve müdürleri de dahildir. Örnek: daireyi yüzbine alırlar ama vergisini kırk bin lira üzerinden öderler.

Açıkçası bu konuda kimse sütten çıkmış ak kaşık değildir. O zaman kayıtlı mükelleflere, potansiyel suçlu ya da derisine göz dikilmiş kurban muamelesi yapılmamalıdır. Çünkü böylesi haksız ve hukuksuz tasarruflar, bir çok vatandaşın devlete olan güvenini sarsmaktadır.

Resim: www.izafet.com/magazin-and-astroloji/466804-h..

Not: Bu olay üzerine gittiğim İstanbul/Bakırköy Vergi Dairesi'nde umadığım bir durumla karşılaştım. Olay düşüdüğüm gibi değildi. Beni kendi evimle iligili bir noksandan cezalandırmamışlardı. Vefat eden babamdan 4 mirasçısına intikal eden evi benim sanmışlar ve beyanda bulunup gelirinin vergisini ödemediğim için de ceza çıkarmışlardı. Yani yanlışlık yapmışlardı ama şef, hatasını asla itiraf etmedi. Bunu onun meşgul olduğu bir anda oradaki bir memurdan öğrendim. Vergi Dairesi'ne, veraset ilâmı'nın bir örneğiyle adıma çıkarılan verginin iptalini talep eden bir dilekçe verdim. Çok şükür cezamı kaldırdılar. Ancak gene de Balıkesir/İstanbul arası bilet ve yeme içme parası derken cebimden 150 tl. çıktı.