Ben küçüktüm ama komşumuz devdi-2

Çektiğim kapının kapanma sesini uçarak indiğim apartman merdivenlerinin yarısında duydum, hemen haber vermeliydim, bu; annemin komşu ziyareti adını verdiği, benimse penceresinin önünden bakarken bile her an dışarı fırlayıp, bacaklarımdan yakalayacağını ve beni yanında kıpırdamadan yatan sevimsiz ejderhasının önüne atarak, bu yaratığın boğazımı sıcak nefesi ile ısıtıp, soğuk dişlerini saplayacağı gibi ürküten hayaller kurduğum pencerenin önünden geçerek hızla diğer şovalyelerin yanına koşuyordum.

Toplam 5 kişiden oluşan ve hayallerinin sayesinde şovalye payesi almış kahramanların acıyan bakışlarını üzerimde hissediyordum. Mahalle maçı adını verdiğimiz, aslında aynı mahallenin belki 3 belkide 4 sokak ötesinde kendi hayallerinin yarattığı diğer çocuklarla oynadığımız futbol maçı sırasında bile, biraz hızla vurulan topumuzun yokuştan aşağı başlayan yolculuğunda, onu durduracak bir yokuş yukarı mahalle yolcusunun çıkmasını beklerken bile, biz hayallerimizin tamamını akşamki maceraya ayırıyorduk.

Kirlenen pantalon paçaları, ter içinde kalan anne deyişiyle sırt terlemeleri, plastik sokak ayakkabılarının içinde ıslanan ayaklar ve yokuş yukarı yolcularının artması artık akşam vaktinin yaklaştığını biza anlatırdı, ama yinede annelerimizin ilk 3 -4 seslenmesini duymazdan gelir ve gerçekten duymuyormuş gibi hissederdik, ama annelerimizin hiç bir zaman duymadığımıza inanmadığı ve ısrarla duymuyormusun diye sorduğu seslenmelerde başlayınca yorgun ve kirli eve dönüş yolculuğumuz başlardı.

Dünyanın en güzel sevgi kokan dayağını banyoda annem tarafından günlük temizlenme sırasında yerken, aslında ben çoktan ihtiyar devin sigara dumanı kaplı yüzünü görecek olmanın heyecanını yaşamaya başlamıştım.

Hazırdık, 2 kat aşağıya inen merdivenlerden geçerken, annemin eliyle bacakları arasında kendini güven altına almaya çalışan bir kahramandım, biten bu merdiven yolculuğu sonunda kapının zilini babam çalmıştı bile.

Bir çift terlik sesi ağır ağır çaldığımız kapının öbür tarafından bize doğru yaklaşıyordu, ben annemin güvenli el ve bacak ülkesindeki yerimde, kocaman kahverengi kapının açılacağı anı bekliyordum.

Nihayet bir kaç metal sesinden sonra tam o anda sönen merdiven otomatiğinin karartığı boşluğu açılan kapının ardından gelen loş bir ışık aydınlatıyordu ve kocaman bir cüssenin gölgesi apartmanın bodrum katına ve bizim üzerimize düşmüştü.

Buyrun......