Ben küçüktüm ama komşumuz devdi

Onu ilk gördüğü anı hiç unutmuyordu, yarı bodrum bir apartman dairesinin penceresinin hemen önüne konmuş yüksekçe bir divanın üzerinde oturmuş, elinde ağızlıklı sigarası, bir bacağını altına almış diğer bacağını dik olarak altın aldığı bacağının bileğine dayamış dik duran dizinede ağızlıklı sigarası olan elini keyifle koymuştu, çektiği sigaradan sonra bıraktığı duman kaplayan yüzünden usulca dağıldığında, zayıf ve kırışıklıklarla dolu yüzü özenle arkaya taranmış yanlardan dökülmüş beyaz saçları ve büyük ve uzun burnu, solmuş rengi ile kemiklerinin belirginleştiği elleri, dik tuttuğu bacağında ve pijamasının paçasından görünen beyaz bilekleriyle bir çocuk için bir sürü komplo teori kahramanı yaratacak kışkırtıcılığıyla öylece otoruyordu. Yanına uzanmış küçük ve sevimsiz köpeği çocuğun beyin ve ruh dehlizlerindeki yolculuktan sonra en son bir ejderha teşhisiyle değişime uğruyordu.

Bu ufak tefek ihtiyar ve sevimsiz köpeği 2 kat üste teni taşınan çocuk için tarif edilemez heyecanla bir dev ve ejderha halini alıyordu.

Anlatılamaz bir korku ve onun beslediği karşıkonulmaz merakla ne zaman o pencerenin önüne gelse hareket edenin sadece sigara dumanı olduğunu görür, küçük dev ve ejderhasının kımıldamayan sabrını seyrederdi. Yine bu gerçek olmayan ama çocuk ruhuyla bunun farkında olmadığı kendince büyük cesaret isteyen dev ve ejderhanın mağarasını gözetleme macerasında onların yalnız olmadığını içeride başka bir karaltının dolaştığını farketti, büyük cüsseli sarı saçları ağır ve aksak yürüyüşü, kırmızı dudaklarıyla sarı ve dökülmüş cılız ince telli saçları kalın bacak bilekleri ve kolları vardı sürekli içeride birşeyler yapıyordu evet evet bu devin karısı olmalı dedi.

Mahallede yeni arkadaşlar edinmeye başlamıştı, onlar daha önceden bu mahallede oturuyorlardı, bilmeliydiler bu mağarayı ve içindekileri fazla uzun sürmedi, mağara ve içindekiler hakkında bir sürü farklı olaylar olmuştu, kaçırılan, kulakları kesilen, çikolataları elinden alınan bir sürü hikayeyi dinledi kendinden daha eski şovalyelerden.

Bir sabah tam kapıdan çıkarken gizemli ihtiyarın pencere önününde olduğu maceralarla dolu diğer şovalyelerle buluşmaya gidiyordu ki, annesinin sesiyle irkildi, korktu ve durdu "akşam beni bağırtma ve bir yere kaybolma en alttaki komşulara gideceğiz"