Ben seni herhalde sevdim

Kim derdi ki bu kadar çok seveceksin diye? Bende anlıyamadım zaten. O Kasım hayatımın her şeyi oldu. Seni ilk gördüğüm Kasım. Her şeyin başlangıcı, her şeyin sonu belki de... Beni benliğimden koparan karşılaşmada başladı her şey. 

Sen geldin. Geldin usulca, sıcacık, neşe ve umutlar getirdin bana. Öyle başladı işte bu küçücük ama dünyaya sığmayan koca sevdan. 

Aklımı başımdan alan asaletin, mağrur duruşun, sıcacık gülümsemenle başladı herşey Canım... Bu öyle herkesin sıradan hale getirdiği, birbirine özensizce kullandığı, her yerde, her mekanda ve her zamanda kullandığı öylesine bir Canım değil! Sen herşeyinle benim CANIM oldun çünkü. 

Evet Canım ben seni her halde çok sevdim. 

Soğuk kış günlerinde okul sokaklarında elele yürürken sevdim. Teneffüs saatlerinde 5 dakikada ayaküstü çay içmelerde sevdim. Öğlen eve giderken yolda elini sıcacık tuttuğumda sevdim. Bana yazdığın mektuplarda sevdim. Sana yazdığım şiirlerde sevdim. Yaz tatilindeki ayrılıklarda, sonbahardaki kavuşmalarda sevdim. 

Bir sohbetteki neşeli gülüşünde sevdim. Ayrı kalırken döktüğün gözyaşında sevdim. Ben seni herhalde çok sevdim. 

Sınıfı beraber geçelim diye derken ders çalışırken de, babamla tartıştığımızda da sevdim. Yeni başladığım iş de, o bitmez tükenmez seyahatler de, arabamda çalan her şarkıda da sevdim. Her yoklukta, yokoluşta derinlerde de sevdim. En güzel denen günlerde, en heyecanlı günlerde, en hüzünlü günlerde heryerde zaman olmadan yanında, sevdim. Deniz kıyısındaki bir martının gökyüzünde süzülüşünde, bazen gece yakamozlarında bir kadeh rakının yol arkadaşı gibi hep sevdim. 

Ben seni herhalde çok sevdim. Yokluğunun en karanlık gecelerinde ve pırıl pırıl güneşli bir günde de çok sevdim. 

Yaşamın en zengin halinde de, meteliksiz kaldığım gecede de bir nefes sigara içiminde de sevdim. Yılların saçıma düşürdüğü her beyaz telde de çok sevdim. Seni Seviyorumla adı geçen her filmde de çok sevdim. Bu öyle bir sevda ki, herkesle, her sohbette her gülüş de, her ağlayış da, yüreğin her atışında ve her nefesde sevdim. 

Çok uzaklarda, en yakın da, yemyeşil bir nehir kenarında, bir güneşin batışında da sevdim. Hiç bitmeden.. Her bitişte büyürkende sevdim. Acının yakıp kavurduğu, neşenin de beni sardığı her yerde de çok sevdim. Kuru, can yakan soğuk bir kış gününde, baharın kokusunu içime her çekişimde, insanı kavuran yaz güneşinde de sevdim. Belki bu sevmelerle ayaktayım hala. Başıma gelenlerden sonra geriye dönüp baktığımda yaşanmışların hepsi koca bir HİÇ... 

Bir tek kalan seni sevdiğim. Geçen yıllara, uzaklara, sana yakın bana yabancı herşeye rağmen sevdim. Bugün sevgiden konuşacak bir şey varsa, onda da seni çok sevdim. Kalmayan ne varsa onda da... Can oldun bana, hayat oldun bana. En zor günlerde içine kıvrılıp karanlıkta iken de sığındığım yer bu sevdaydı. Hayatı yaşadığım her anda ve yaşamadığım her an da çok sevdim. Benim gülen yüzlüm; sevmelerin yok olduğu bu yerde ben seni her halde sevdim. Hem de 25 yıl gururla sevdim. 

Her halde ben seni ömürlük sevmiştim. Artık yüreğimin acılarını da bu aşkı da bitirdim. 

Hoşçakal Canım.