- Kategori
- Gündelik Yaşam
Ben Ulubatlı Hasan değilim!

Gecenler de bir yerde tartisiyorlar: "Ulubatli Hasan var miydi, yok muydu?" diye. Ulubatli Hasan yasadi mi bilemem ama, ben Ulubatli Hasan degilim!..
Haydaa?...
Vallahi ve billahi ozellikle ablam Turkan beni Ulubatli Hasan bilir...
Dumlupinar Ilkokulu'nda bir musamere var. Ben de Ulubatli olacagim. Bir iki provadan sonra kirdim. Gitmiyorum. Ama, evdekiler beni devamli musamere provasina giderken goruyorlar... Nereye gidiyorum, ne haylazliklar yapiyorum, Allah bilir. Biz musamere hazirliklari sonrasi guya yorgun argin eve donuyoruz. Ablam keske, diyor, keske Fatih Sultan Mehmet olsaydin...
Bir dakika ara, bizim kiz birsey istiyor...
Nerede kalmistik?
Musamere gunu geldi catti. Ben yine bana musade deyip, okul yerine herhalde sinemaya gittim.
Aksam eve geldim. Ablam beni kutluyor. Cok iyiydin diye. Ben saskin saskin yuzune bakiyorum.
Annemle musamere yerine gitmisler. En arkalardan Ulubatli Hasani izlemisler. Allah Allah diye Istanbul surlarina yuruyormusum...
Hem ablam, hem anam Ulubatli Hasan rolunu oynayan oglani ben sanmislar!
Ablam hala der:
-Sen, Fatih Sultan Mehmed'i daha iyi yapardin...
Biz de bir keyifle, bu yalani bugune kadar surdurduk.
***
Abla!... Vallalahi ve billahi ben Ulubatli Hasan degilim...