Bencil miyim? sadece eğleniyorum.

Seni bencil dediler bana bugün.. Ama ne yapayım kendi doğumgününü sevenlerdenim.. Özel günlere aman aman bağlılığım yoktur, ama doğum günü özel! Hem sadece kendiminki değil tüm sevdiklerim doğum günü bando mızıka eşliğinde çocuklar gibi şen kutlanmalı bence.!

Yaşam denilen bulmaca macera o gün o saatte başladı, kader varsa çizildi, yollar, insanlar, acılar, sevinçler dizildi.. Hele yol ayrımları yok mu? Seçim yapmamız gereken zamanlar.. Nereden gitseniz üzülebileceğiniz, her iki yolu da deli gibi istediğiniz, aklınızın kaldığı ya da oh be dedirten seçimler.. hepsi bugün, bu saatte başladı. Bir de hayatınızdan memnunsanız, bugünü cümle aleme yaymayıp, en çok kendi kendinizi kutlamayıp da ne yapacaksınız?

Sevdikleriniz sizi aradıysa, yanağınıza öpücükler kondurduysa, şenlenmeyip, iyi ki doğdum ya, bu işin gerisi gelir bir şekilde demeyip de ne yapacaksınız?

Yaşlanmak? Bir yıl daha eklemek yaş hanesine? Bu konuyu ilk kez bugün daha etraflıca düşündüm, arkadaşım vay be sen 26 oldun, ben 27, dedi. Efendim? Ya, hay allah, tüh, ben 24 de sabitlemişim, bu küçük ayrıntıyı unutmuşum gitmiş, kih kih koh.. Gerçekten daha dün 22 olmak, üniversitede hercai dolanıyor olmakla bugün arasından fark var! Zaman ilerledikçe doğum günlerimi yaş meselesine girmeden kutlamaya başlar mıyım, şimdilik bilmiyorum, çünkü dediğim gibi henüz 24' üm ben.

Pastamı keseceğim, kendime spor salonu armağan ettim, düzenli gideceğim, bir fincan kahve daha içebilme hakkı verdim kendime, şımardım durdum, üstelik daha altı saatim var önümde!

Bence kutlayın, kutlayın, kutlatın, şu üç günlük dünyada eğlenme fırsatını kaçırmayın!