İnsanlara yaranılmaz

İnsanoğulları ve insankızlar her daim bir şeyler ister, sabahın olmasını, akşamın gelmesini, biri olsa diğerini, ak olsa karayı kara olsa..

Bugün çok yoğun hissettim bu duyguyu, güldüm halime.. İki aylık tatilimin son günüydü bugün, okul heyecanı ile pazartesi sendromu arasında bocalayan bir duygu hali içindeydim ki sabah kapkara gökyüzünü görünce melankoli duygusunda sabitlendim. Körfez manzarası siyaha bürünmüş, çisil çisil, yapışkan bir yağmur başlamış, güzelim mor elbisemle beyaz ayakkabılarım birden pek ' yazlık ' kalmış, bir hırka bulabilmek için dolabın diplerine yolculuk yapılmış, insan bi hava durumuna bakar diye kendi kendine kızılmış mış mış.. Sonuç üşümeli, yağmurlu, kasvetli bir dönem başlangıçı. Bütün gün mızırdandım tabii, çarşıdaki işlerimi seller şehri götürebilirmiş , soğuktan donabilirmişim gibi hissederek erteledim;)

Peki daha dün vantilatör karşısından mutfağa bile gitmeyen kimdi? Şayet deniz kıyısında değilse dışarıda geçirdiği her dakikayı azap sayan kimdi? Yani, olmuyor işte, hep diğerini isteme durumu baş gösterdi. Biraz serin olsaydı da, ama yine günlük güneşlik, şöyle oh içimizi açan bir hava olsa olmaz mıydı?

Body Worlds sergisindeki insan manzaralarında dünyanın en uzun ve sağlıklı yaşayan insanlarının ortak özellikleri de panolarda sergilenmiş. İçlerinden biri 'küçük güzeldir' maddesiydi. Genişletebiliriz, küçük güzeldir, az iyidir, elimizdeki en iyisidir, daha daha daha da diye bir şey yoktur! Bir sonrakini istemek, sahip olunca sıkılmak, artan bir doyumsuzluk ve sürekli bir boşluk yaratmaz mı acaba? Aza kanaat edip, boyun bükmek, demek istediğim şey değil. Sadece o anda mutlu olmak, tadını çıkarmak. Zor, hele bir hayat tarzı haline getirmek çok zor; ama en azından denemezsek, sanırım aslını harcayıp suretten surete koşan bir çapkın misali, tükenişe doğru tam gaz ilerleriz.

Sonuçta, açık havada oturamadım, yağmurda ıslandım bıdı bıdı demedim, soğukta tatlı yemek iyi gelir diye kendime pay biçtim, pastamı, sıcak çikolatamı alıp arkadaşıma gittim.

Eh, olumlu yaklaşmaya iyi bir başlangıç sanırım.