Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 

09 Haziran '07

 
Kategori
İlişkiler
 

Beni böyle sev seveceksen!

Beni böyle sev seveceksen!
 

Beni olduğum gibi sev! Ne karizmatik bir cümle değil mi?

Hepimiz; bizi biz olduğumuz için sevecek bir insan arar dururuz. Ve bizi biz olduğumuz için sevdiğine inandığımız insanla veya insanlarla hayatlarımızı birleştiririz. Peki, ne değişirde; dün onu, o olarak sevdiğimiz insana gün gelir katlanamaz oluruz.

Çünkü hiçbirimiz dünkü insanlar olarak kalamayız. Hepimiz çoğalır, gelişir, değişir ve değiştiririz. Aramıza yeni üyeler katılmasına vesile oluruz bilinçli veya bilinçsizce. İster bilinçli olsun ister bilinçsiz hala tek kişilik yaşar, sorumsuzca davranırsak maalesef ilişkinin sonunu da hazırlamış oluruz.

Bu anlamda ister çekirdek ailede olsun ister iş yaşamında, gönüllü hamallar oluşur çoğu zaman. "Kendiliğinden." Fakat gün gelir o hamal yorulur. Her şeyi düşünmekten, düzenlemekten, her şeyi planlayıp, yürütmekten! Üstelik yüklendikçe daha da fazla yük binmiştir üstüne hiç fark etmeden, ettirmeden.

Bir gün bakar ki hamal üzerindeki yük çok fazla. Gün be gün artan bu yükün ağırlığı altında ezilmektedir hamal. Paylaşmak ve paylaştırmak ister bu yüzden. Ve derki; bu üzerimdeki yük çok fazla, şu yüklerden bir kaçını da sen alda yüküm hafiflesin, yoksa tökezleyeceğim. Fakat o güne kadar bu yükün farkında bile olmayan kişi veya kişiler maalesef yılların verdiği alışkanlıktan bir türlü kurtulamaz.

Hamal fark etmeden hem kendine hem karşıdakine büyük kötülük etmiştir. Bu saatten sonra yeltendiği yükünü hafifletmek çabası ise sonuç vermeyecek, boşuna bir çaba olarak kalacaktır. Oysa hamalın bu yükü çekecek hali kalmamıştır artık.

İşte tamda bu noktada başlar ilişkileri sorgulama süreci. Ve der ki hamal.

"Seni olduğun gibi sevemeyeceğim artık. Eğer böyle devam edeceksen seni olduğun gibi sevemem!"

Önce kendine, sonra çevrene karşı sorumlusun çünkü. Bu dünyaya gelmesine vesile olduğun canlıya karşı sorumlusun. Yaşama karşı sorumlusun. Ama sen; dün olduğu gibi bugünde tek kişilik yaşamak istiyorsun.

Özür dilerim ama yaşayamazsın. Çünkü hiç kimseden dünyaya getirdiğin bir varlık için senin kadar sorumlu olmasını bekleyemezsin. Onu bu hayata hazırlamak zorundasın. Seni sen olarak sevmeye devam edersem hepimiz batacağız. Ve benim; ne kendimi ne dünyaya getirdiğim canlıyı batırmak gibi bir niyetim yok. Ona karşı sorumluyum.

Ya sende adam gibi üstüne düşen sorumluluğu alıp yükümü hafifletirsin ya da kendi bildiğin yolda devam edersin. Seni sen olarak sevebilecek birileri ile.

Affedersin!

 
Toplam blog
: 669
: 1503
Kayıt tarihi
: 19.01.07
 
 

Bir on dört mart sabahı güneş henüz arz-ı endam ederken üzeri yongalarla kaplı, küçük pencereli, ..

 
 
 
 
 

 
Sadece bu yazarın bloglarında ara