Benim evim

İnsanın evinde mutlu olması o kadar önemli ki ve o kadar güzel ki.

Ben evimde çok mutluyum. Bu akşam kapımı anahtarla açıp içeri girdiğimde, "Çok şükür sana Allahım, ben bu evi seviyorum, hem de çok" dedim. Aslında hemen her akşam aynı şeyi yapıyorum.

İki kişilik bir dünyam var, oğlumla ikimizin mutlu mesut yaşadığı bir dünya.

Tek kişilik bir odam var, tamamen bana ait, içine girdiğimde kendimi sarayımın sultanı gibi hissettiğim. Kitap okumak istediğimde okuma lambamı yakıp keyifle sayfaları çevirdiğim. Televizyon seyretmek istediğimde yatağıma yayılıp ışığımı kapadığım. Sonra sabaha kadar mışıl mışıl uyuduğum.

Salonumu, mutfağımı, evimin her köşesini çok seviyorum.

İnsanın evinde özgür olması gibi mutluluk verici bir duygu yok.

Bugün bir dinlenme anımda eskiden yaşadığım sıkıntılar geldi aklıma, evime gitmek bile istemediğim zamanlar. Çok geride kaldı artık, ama hatırıma gelince bu akşam daha bir şükredesim geldi işte.

***

Bir de böyle bir penceresi olsaydı:)))