Beş benzemezli uyumsuzluklar komedyası

Toplumsal veya bireysel, bilinçli veya değil söylenegelmiş tüm deli saçması dogmaları bir tarafa bırakalım ve şu ifadeleri bir açalım,

İlk ifadenin sahibi bir Kadın

Diyor ki: Kadın daima toparlayıcı olmalıdır. Bunu yapmak küçüklük değil, yüceliktir. Zaten sadece dünyaya dişi gelmek kadınlık değildir. Kadın olmak, geyşa olmak gibi eğitim gerektirir. Hala evli olsaydım ve şartlar gerektirseydi, (........) Hanım`la aynı evde otururdum. O noktaya gelecek çağı çoktan geçtik Allah’tan, yoksa benden bu da beklenirdi.

Bir diğer ifade ise bir Erkeğe Ait

O da diyor ki:

Kendini belen kadın Ben erkekle eşitim demez. (diyemez!, dememelidir!!)

Bu ifadelerin kimlere ait olduğuyla pekte ilgili değilim açıkçası.

Burada vurgusu yapılan ifadeler toplumsal dogmatizmin ironiye dönüşüp temellenerek vücut bulmuş halidir. Kişi her zaman için doğru olduğunu düşündüğü şekilde yaşar ve de konuşur.

İlk ifadenin sahibi Kadının kendi cinsine yönelik yaptığı değerlendirmelerin ne gibi tepki alacağı henüz belli değil.

Bana göre ise bu farkında olmadan veya olamadan toplumun uyulması gereken kurallar silsilesi diye bireylere dayattığı deli saçması dogmalara karşı paradoks bir zemin oluşturarak mücadeleye girişmek yerine anlaşılmaz bir hipnoz haliyle bilinç dışı tüm algı reflekslerini yitirmişçesine tepkisizce kendisini kurban etmesidir. Bu akıldışılığın temelinde kadının sahip olduğu gücün farkında olmayışı yatmaktadır.

Diğer ifadeye gelirsek,

“Kendini bilen kadın Ben erkekle eşitim demez.”(diyemez!, dememelidir!!)

Burada çok çarpıcı ve çarpıcı olduğu kadarda sırıtkan bir ifade var. Kendini bilen kadın diye başlıyor ancak bende diyorum ki:

Kendini bilen erkek böyle bir değerlendirme yapmaz. (yapamaz!, asla yapmamalıdır!!)

Ataerkilin gücü adına atılmış bir nara gibi boşlukta yankılanıp kulakları tırmalıyor.

Kadın kendine gel! Kadınlığından dolayı Haddini bil!! Yoksa! Yoksa sı malumunuzdur.

Trajikomik bir durum vesselam.

Tüm güzellikleri ve umutları eritip yok edecek türden ifadedir bunlar.

Konumlandırıp irdelenemeyecek derecede insana yakışmayan

Ufuksuzluğun hakim olduğu benliklerden açığa çıkan yaralayıcı ifadedir bunlar.

Söylenmişlere, Söylenenlere ve söyleneceklere zemin oluştururlar. Zeminleri sakat olunca da ....