- Kategori
- Blog
Bi durum mu var arkadaşlar?
Bir durum varsa bileyim de vaziyet alayım.:))
Sevgili Blog yazarı arkadaşlar, son zamanlarda blogda önemli bir şey dikkatimi çekti de sizlerle paylaşmak istedim.
Ben tabii açık kutu! Hastalığımı, sağlığımı, iyiliğimi, kötülüğümü saklayamayan bir adamım ya!..
Eeee...
* Eeesi meeesi, bana karşı bir acıma, çekinme, son zamanlarında günahına girmeyelim duygusu mu ne?
Bir şeyler var ya! Hissediyorum ben bunu.
* Milliyet Blog Yazarları arkadaşlar benim hastahane maceralarımı öğrendikten sonra çekingen davranmaya başladılar, beni eleştirmeye cesaret edemiyorlar. Ölmesin zavallı! durumları mı ne!..
* Kimi eleştirsem bana insaflı davranıyor. Bu arada sinsi sinsi gönderme yapan iki kişi var ama onların sadece birisi beni üzüyor, öteki umurumda değil O birisinin ablasını pek sever, sayardım.
* Neyse, esas konu bana karşı acıma duyguları mı oluştu bu blogda? Onu merak ettim. Beni üzmemek, sebebim olmamak için bir gayret var.
* Öyle bi durum varsa bilelim de ona göre davranalım yani. Ben de "Evet, sepet modunda takılayım, kimseyi eleştirmeyeyim." Öbür türlüsü demokratik değil, hem de haksızlık yapılmış olur eleştirilenlere karşı.
* Bazıları eleştirilerime cevap vermeden yayına alıyorlar. Hadi birkaç gün gecikir teknik nedenlerle ama bakıyorum 5-6 gün sonra da cevaplamamış yorumumu. Bu bayan daha önce sertçe, akıl verircesine cevap veren birisi olunca, düşünüyor insan sebebini tabii. "Boş ver, çirkefe bulaşmayayım, sonra kriz geçirir ölür de sebebi ben olurum." düşüncesi mi oluştu birçok arkadaşımızda?
Yoksa ben 5-6 ayda 10-15 yaş daha yaşlandım da yaşımdan dolayı mı hörmet ediliyor?
Arkadaşlar, demirden korksaydım ıspanak yemezdim. Ölümden korksaydım ebemin elini ısırır dünyaya gelmezdim. (Burası olmadı ama idare edin!)
"Bende kalp yetmezliği var, aman bu yorumlara, cevaplara üzülürsem giderim!" düşüncesinde değilim. Ben zaten en sert eleştirileri alırken de, onlara cevap verirken de soğukkanlıyım. Bu sebepten gitmem. Zaten ecelim geldiğinde gideceğim. Blog yazarken gitmek de fena bir şey değil. Blog şehidi...:))
Rahat olun arkadaşlar! Lütfen rahat olun ki ben de esas duruşa geçmeyeyim. İsteyen istediği gibi eleştirsin, eleştirilerime de cevap versin! Tabii karşılıklı saygı çerçevesinde.
Bir ricam daha var: Lütfen bloğunu yoruma açık yazan arkadaşlar, gerektiğinde eleştirileceklerini de hesaba katsınlar! Eleştirilmek istemeyen, kimseye yorum da yazmaz, kendi bloglarını da yoruma açmaz.
En ufak bir eleştiriye tahammül edemeyen, en ufak bir tartışmayı saygısızlık, terbiyesizlik, hırlaşma olarak değerlendiren arkadaşlara üzülüyorum.
Bizler sadece Allah'ın kullarıyız. Kimse kimsenin kulu, ümmeti değildir. Düşüncelerimizi rahatça dile getirebilmeliyiz. Eleştireni eleştirmek de sizin elinizde değil mi? Kırılacak ne var?
Bu durumda kimsenin yazısını sağlıklı değerlendiremeyiz, konu ve yazı hakkında düşünce alışverişinde bulunamayız.
Düşüncelerimizi özgürce ve korkusuzca paylaşmak üzere. Saygı ve sevgiler.
Mustafa Mumcu, 13 Mar 2008 / 23:00
Ben tabii açık kutu! Hastalığımı, sağlığımı, iyiliğimi, kötülüğümü saklayamayan bir adamım ya!..
Eeee...
* Eeesi meeesi, bana karşı bir acıma, çekinme, son zamanlarında günahına girmeyelim duygusu mu ne?
Bir şeyler var ya! Hissediyorum ben bunu.
* Milliyet Blog Yazarları arkadaşlar benim hastahane maceralarımı öğrendikten sonra çekingen davranmaya başladılar, beni eleştirmeye cesaret edemiyorlar. Ölmesin zavallı! durumları mı ne!..
* Kimi eleştirsem bana insaflı davranıyor. Bu arada sinsi sinsi gönderme yapan iki kişi var ama onların sadece birisi beni üzüyor, öteki umurumda değil O birisinin ablasını pek sever, sayardım.
* Neyse, esas konu bana karşı acıma duyguları mı oluştu bu blogda? Onu merak ettim. Beni üzmemek, sebebim olmamak için bir gayret var.
* Öyle bi durum varsa bilelim de ona göre davranalım yani. Ben de "Evet, sepet modunda takılayım, kimseyi eleştirmeyeyim." Öbür türlüsü demokratik değil, hem de haksızlık yapılmış olur eleştirilenlere karşı.
* Bazıları eleştirilerime cevap vermeden yayına alıyorlar. Hadi birkaç gün gecikir teknik nedenlerle ama bakıyorum 5-6 gün sonra da cevaplamamış yorumumu. Bu bayan daha önce sertçe, akıl verircesine cevap veren birisi olunca, düşünüyor insan sebebini tabii. "Boş ver, çirkefe bulaşmayayım, sonra kriz geçirir ölür de sebebi ben olurum." düşüncesi mi oluştu birçok arkadaşımızda?
Yoksa ben 5-6 ayda 10-15 yaş daha yaşlandım da yaşımdan dolayı mı hörmet ediliyor?
Arkadaşlar, demirden korksaydım ıspanak yemezdim. Ölümden korksaydım ebemin elini ısırır dünyaya gelmezdim. (Burası olmadı ama idare edin!)
"Bende kalp yetmezliği var, aman bu yorumlara, cevaplara üzülürsem giderim!" düşüncesinde değilim. Ben zaten en sert eleştirileri alırken de, onlara cevap verirken de soğukkanlıyım. Bu sebepten gitmem. Zaten ecelim geldiğinde gideceğim. Blog yazarken gitmek de fena bir şey değil. Blog şehidi...:))
Rahat olun arkadaşlar! Lütfen rahat olun ki ben de esas duruşa geçmeyeyim. İsteyen istediği gibi eleştirsin, eleştirilerime de cevap versin! Tabii karşılıklı saygı çerçevesinde.
Bir ricam daha var: Lütfen bloğunu yoruma açık yazan arkadaşlar, gerektiğinde eleştirileceklerini de hesaba katsınlar! Eleştirilmek istemeyen, kimseye yorum da yazmaz, kendi bloglarını da yoruma açmaz.
En ufak bir eleştiriye tahammül edemeyen, en ufak bir tartışmayı saygısızlık, terbiyesizlik, hırlaşma olarak değerlendiren arkadaşlara üzülüyorum.
Bizler sadece Allah'ın kullarıyız. Kimse kimsenin kulu, ümmeti değildir. Düşüncelerimizi rahatça dile getirebilmeliyiz. Eleştireni eleştirmek de sizin elinizde değil mi? Kırılacak ne var?
Bu durumda kimsenin yazısını sağlıklı değerlendiremeyiz, konu ve yazı hakkında düşünce alışverişinde bulunamayız.
Düşüncelerimizi özgürce ve korkusuzca paylaşmak üzere. Saygı ve sevgiler.
Mustafa Mumcu, 13 Mar 2008 / 23:00
- Toplam blog
- : 324
- : 2811
- Kayıt tarihi
- : 10.04.07
06. 06. 1945 İzmir doğumluyum ve İzmirli olmaktan da gurur duyuyorum. 1968 yılında birkaç yıllığın..