Bin pişmanım

Bin pişmanım dönen dünyanın
Çelik kanatlarına bindiğime

Yetişse pedalına ayaklarım
Basacağım O’nun fren’ine

Hiç düşünmeden
Durduracağım olduğu yerde

Bin pişmanım
Çocukluktan büyüdüğüme

Anamın eteğini bırakıp
Yalnız yürüdüğüme

Gücüm yetse bir topaç gibi
Döndüreceğim âlemi olduğu yerde


Bin pişmanım dünyaya geldiğime
Elimde olsa saracağım kamçımın ucuna

Kırbaçlayacağım her durduğunda
Döndüreceğim alemi tersine

Götürecek geri ayağı yalın başı kabak
Koşup oynadığım dikenli taşlı köye.