bin yılın soğuğu (bölüm 10)

Ölü Deniz’de küçük bir pansiyona yerleşen Dimitri, günlerini kelebekleri incelemeye adamıştı. Elinin altında bir mikroskop vardı. Kelebekler Vadisinden getirdiği kelebekleri incelemeyle geçiriyordu günlerini. Arada bir sahile iniyordu. Rakıya alışmıştı. Rakıyı tattıktan sonra bir daha votka içmemeye karar verdi. Çevresine karşı her zaman soğuk bakan Dimitri, orada kaldığı sürede birkaç ahbapta edinmişti. Bu ahbaplar geçimini balıkçılıkla sağlayan temiz yürekli insanlardı.

Bazı günler beraber balığa çıkıyorlar döndüklerinde sahilde köz ateşinde pişmiş balıklarla, balık rakı ziyafeti çekiyorlardı.

Bu arada Dimitri, kelebekler hakkında ilginç bilgiler edinmeye devam ediyordu. Mesela 100.000’den fazla kelebek çeşidi olduğu söyleniyordu. Kelebekler hakkında en çok ilgisini çeken şey bu hayvanların gözleriydi. Kelebekler, birleşik gözleri sayesinde nesneleri tek tek parçalardan oluşan mozaik şeklinde görüyorlardı. Bu gözlerin her biri resmin bütününü değil tek bir parçasını görebiliyordu. Bu küçük gözlerin sayısı bazı kelebek türlerinde on yedi bin adete kadar çıkabilmekteydi. Bununla birlikte ne kadar çok parça göz varsa, hayvanın gördüğü detaylarda o derece netleşiyordu. Binlerce gözden oluşan bu canlılar Tanrının sanatının en üst noktası harika bir tasarımıydı. Bu sevimli hayvanlardan elde edilecek zehirle insanları katledecek bir silah elde etmek ne derece doğruydu?

Artık Dimitri, bazı şeyleri ciddi ciddi sorgulamaya başlamıştı. Hatta ülkesine dönmemeyi bile kafasına koymuştu. Ne de olsa burada rahatı yerindeydi. Ama KGB buna izin verir miydi? O günlerde Dimitri’nin hayatını değiştiren iki olay yaşandı.