Binali ile Temir

Ben sahnenin hemen dibindeki beni seviyorum.

Dibindeyim. Haldun Ergüvenç'in sesiyle, anlatımıyla o dünyaya giriyorum. Murathan Mungan akmış; yakmış, yıkmış....İşte Binali karşımda, hemen sahipleniyorum onu. Temir, sen sen sen nasıl bir yalnızlıksın böyle, korkuyla bakıyorum çelimsizliğine.

Binali, ceylanla karşılaşmasını anlatmaya başlayınca....

Ceylan için ağladım. Binali, o gün o ceylanla karşı karşıya gelmeseydi....O gözler, o bakış, o kaçış, o ateş, o düşüş ve ölüm!..."O gün ben ölümü öldürdüm." Binali konuşuyor, Temir susuyor. Ben Binali'nin yanındayım. Temir tehlikeli. Bu çobanda bir hal var.

Keklik avlıyordu Binali, Ceylan avına çıkmamıştı; ama ceylan yoluna çıkınca, kaçar bakınca, el tetiğe gidince...

Yağmur yağıyordu ormana. Orman korkutucu sessizliğini çarpıyordu yüzümüze. Gözümü, gönlümü alamıyordum Binali'den. Temir'in karşısında ezildikçe Binali, eziliyordum. Temir, buna bir son ver artık Temir, öğren sevmesini. Şiddet sevginin hemen yanında mı yürüyordu?

Bu dağların ağası kim?

Biri ayağa kalkınca diğeri düşmeli mi yere? Birken iki olmayı beceremiyor muyuz? Temir, artık yalnızlığını yolcu etsen; bak hepimizin yaraları iyileşiyor. Binali, ceylandan sonra sen, Temir'den sonra sen....Ölümü bir kez daha öldürebilir misin? "Şahin, o şahin yüzünden oldu her şey, Temir, yaralı şahini iyileştirdi, iyileştirirken onun canını acıttı, çünkü başka türlüsünü bilmiyordu; şahin, o şahin!..."

Bir ara Temir haklı, dedim. Sonra, hayır hayır!...Binali haklıydı.

Binali ceylanın ölümüne ağlıyordu yaralı Temir'in yaralarını iyi ederken. Temir ona o ceylan gibi mi bakıyordu? Temir sen değil Binali, o ölümden korkmuyor. O senin gibi yalvarmaz yaşamak için. İçindeki bozkıra düştü Binali, o düşerken ben Temir'in gözlerinde o ceylanı gördüm.

Uskan Çelebi üfle sönsün orman.

1. Not: Binali anlatsana o ceylanı, yine anlat, bir daha anlat; önce o mu kaçtı, yoksa ilk sen mi bastın tetiğe, anlat, lütfen, şiir gibi anlat ölümü.

2 Not:

Binali benim!

Ama ceylanı öldüren değil,

Temir'i iyi eden Binali ben;

yaşamak için yalvaran değil,

Temir gibi canından

çekilmesini bilen Binali benim!

Bu ormanda, bu mevsimde,

mevsimlerde, bu dağda

iyiyim yaşarken,

ölürken.

Ş.Y.

3.Not: Yıldırım Fikret Urağ, Binali ile çok güzeldiniz. Gün Koper, Temir'le vurdunuz bizi, iyi bir sahne vuruşuydu. Haldun Ergüvenç, siz hep anlatın olur mu, siz hep anlatın bizler de dinleyelim.