Bir başlangıç!

Bir Başlangıç..

2004 yılına ait yazmaya kıyamadığım için boş oldugunu sandığım bir ajanda geçti elime..

İlk birkaç sayfasını yazmışım meğer..

Tarih 31.07.2006…

Yani bundan iki yıl on gün önce... Kim bilir saatin kaçıydı?

Tam da şimdi başlamayı düşündüğüm gibi başlamışım yazmaya…

Ne ümitlerle, ne beklentilerle... Şimdi bambaşka bir psikolojide biraz sıkılmış, biraz yorulmuş, idealler değişmiş, insanlar değişmiş. Gelenler, gidenler, gitmek ve gelmek isteyenler…

Bundan iki yıl sonrasında nerelerde olacağız kim bilir? Neleri geride bırakıp nelere başlayacağız hayatın içinde…

Şimdi yazarken fark ediyorum da; önceden ne kadar faydalı şeyler yapıyormuşum kendimce..

Hafif bir müzik eşliğinde, zihnimden kalemin ucuna ne düşerse yazmak… Kendimi yazmak, insanları, doğayı… İçimdeki ve dışımdaki tüm güzellikleri yazmak…

İnsan, yaşının iki basamaklı ve 3 ile başladığı yıllarda daha sorgulayıcı oluyor. Yaş 35, yolun yarısı diye saygı değer şairimizi hatırlatmaya gerek yok sanıyorum. Yolun yarısına fazla bir şey kalmamış. Zaman ne çabuk geçiyor değil mi? Boşuna mı geçti acaba yıllarım diye sorguluyorum kendimi… Şöyle bir durup geriye doğru bakıyorum, hata veya hatalar demeye dilim varmıyor, sevmiyorum bu kelimeyi.. Hatalar yok, dersler var, sonuçlar var, yaşadıklarının sonucunda öğrendiklerin ve daha yaşanılası şeyler var.

Ne çok şey varmış yazılması gereken ve ne kadar çok zaman geçmiş yazmayalı… Bir blog yazarı arkadaşımın daha çok yazmalısınız dediği gibi…

Yazmalıyım da ne yazmalıyım diye sormuştum bir gün bir şair arkadaşıma... Balkonuna, pencerene konan güvercinleri yaz, göçmen kuşları yaz, kumruları yaz demişti. Çocukluğumun sabahlarından kalan pembe bir rüya gibi ya da hafif bir müzik çalarmışçasına “guguk guk, guguk guk” diye öten kumrular gibi...

Ne çok yazılası şey varmış;

Siyaset gibi,

Hayatımızdan aniden çıkan veya çıkmasını istediğimiz kişiler gibi,

Bir defterin arasında buruk kalmış siyah beyaz fotoğraflar gibi..

Anlatacak ne çok şey varmış;

Aşk gibi,

Yıllar sonra gülümseyerek anlatılacak anılar gibi,

Daha niceleri var;

Çok eski yıllarda yanımızda olup yıllarca anlatılan ve anlatılamayan insanlar gibi…

Bunlar da bana başlangıç olsun! her birini yazmaya kalksam dolu dolu kaç sayfa, kaç blog çıkar kimbilir!!

Bu başlangıçda size bir “merhaba” olsun ve size yeni başlangıçlar bulunsun.