Bir çeşit kurtuluş savaşı içindeyiz…

Cumhuriyet içinde cumhuriyeti kurtarmak…

Laiklik şartlarında laik kalabilmek…

Bu arada da teröre karşı durabilmek!...

Dışarıdan gelen güçler, kurtuluş savaşı vermiş bir halk için, hele ki hali hazırda böylesine güçlü bir askeri kuvvete sahipken, çok da zor şey değil, de…

İçsel savaşlar en çok vatanı ve insanı yaralar!

O yaralanmalardır ki, zaten, dışsal güçler bizi taciz etme hak ve güçlerini kendilerinde bulurlar…

Neye karşı Allah aşkına!

Allah aşkına ise, sanır mısınız ki Allah böylelerinin ne dualarını, ne namaz ne de haçlarını onaylar!...

Anlamadınız mı hala…

Kin olmasın der tüm kitaplar, iletenin dini her ne ise ne, Allah değişmez ki dine göre!...

Kıskançlık olmasın der!

Oruç tut der, anla ki, varsıl da, yoksul da aslında eşdeğer!

Paylaş der…

Yardımlaş der…

Sev der!...

Sevgidir her şeyin başı ve de sonu!...

Kendini sev der, kediyi… Köpeği…

Bilir ki kendini seven ancak sevebilir bir başkasını…

Sevgiyi öğrenelim diyedir tüm çabaları…

Savaşmayı değil…

Saç telini de saklamayı… Hiç değil…

Böyle güçlü bir yaradan, saklamamızı isteseydi saçlarımızı, bizi saçlı mı yaratırdı?

Arkadaşlar, sırf Ata’nın değil, Allah’ın da acıyordur bence, yüreğinde bir yerleri…

İkisinin de bu değildi ki amacı…

Neden insanlar sıkışıp kalır bu dar pencerelerde?

İkisi de şaşıp kalıyor bu duruma, bence…

……………….

Adam ellili yaşlarındaydı,

Hali vakti yerinde...

Gülümseme yoktu yüzünde!

Acı da değildi.

Belki boşluktu,

Yüzündeki karanlık ifade!

Kendiliğinden açılan sohbette,

İçmediğini söyledi, kandilde.

İçki yasağı dedim, korumak için bedenleri

Konmuştur, mutlaka,

Öğrenince dedim, sen, bedenini korumayı

Yasaklara ne gerek kalır?

Öğretmek içindi, dedim, tüm bu kurallar,

Korumak içindi,

Öğrenene kadar! ...

Sevgiyle düşünülmüştü, her biri...

Sev diye bedenini...

Sev diye kişileri...

Paylaş diye varını...

Kolla diye, senle beraber

Başkalarını...

Anla diye

Başka başka insanları...

Toksa karnın, açlığı anlaman içindi

Oruç...

Maddenin hiçliğini bilmen için...

Eşitliği...

Eşitti oruçta, fakirle zengin!

Anlamadı,

Bakakaldı, ne diyor bu kadın diye.

Sevgi dedim, bak herşey başlıyor

Sevgiyle...

Allah dedim, sevmeyi öğrenmenden başka,

İster mi sanırsın senden

Hiç bir bedel?

Sevgiyle yap, dediklerini, içinden geldiğince,

Kurallara ne gerek var?

Şaşırdı! ...

Allah korkusu olmadan, dedi,

Kim kime iyilik yapar?

Anladım,

Nedendi bu ellili yaşlardaki adamın

Yüzündeki karanlık ifade!

Ödevini yapmıştı o sadece...

Dersini ise hiç anlamamıştı

Niyeyse...

Gülgün Karaoğlu

Şiir: Gülgün Karaoğlu

Ekim, 18/04

Gülgün Karaoğlu

Ekim, 30/07