Bir Kadir Amca vardı

Bir 

Kadir 

Amca vardı 

Yüreği mangal kadardı 

Güleç yüzlü konuksever 

Dünyalar ona dardı 

Çoğu zaman kitap okur 

Şiirle yatar 

Şiirle kalkardı 

*** 

Bir 

Kadir 

Baba vardı 

Yalancıya, soyguncuya 

Vurguncuya çok kızardı 

Şiir etkinliklerinde 

Çoğu kez heyecanlanır 

Dostça, ozanca coşardı 

*** 

Bir 

Kadir 

Dayı vardı 

Güngörmüş, devran görmüş 

Pamuk gibi saçları vardı 

Fırtınalara karşı koyar 

Erimeyen ak kardı 

*** 

Bir 

Kadir 

Dede vardı 

Deli dolu-dizgin 

Yalandan, dolandan uzak 

Sıra günlerinin gülü 

Bir başka dost, bir başka yardı 

*** 

Bir 

Kadir 

Kardeş vardı 

Sıcakkanlı vefalı bir dost 

Yazılmamış şiir tadında 

Lale çiçekli, bin bir taneli nardı 

*** 

Bir 

Kadir 

Komşu vardı 

Din, ırk, siyah , beyaz demeden 

Hoşgörülü, her inançtan halden anlardı 

Barış dolu, sevgi dolu çağlardı 

Karıncayı bile hiç incitmezdi 

İbresi, söylemi fakirden yana ağlardı 

*** 

Bir 

Kadir 

Ağbi vardı 

"Bir söyler, iki dinler" 

Kem sözlerden bizardı 

Düşkünleri, fakirleri görünce 

İçin için yanardı 

*** 

Ve 

Bir 

Kadir 

GÜLER vardı 

Bir yerde Çaydaçıra, bir yerde Horon 

Coşunca Harmandalı oynardı 

Haksızlığa asla dayanmaz 

Dört mevsimde bahardı... 

Abdülkadir Güler 

30 Mayıs 2011- Söke