Bir nefeslik ömür de...

“Üzülme değmez" dediler..." sen üzülme "... "yeter ki" . Ne korkunç bir anlamamazlık ama anlıyorum anlamamalarını işte. Oysa çoktan ses ettiler dağa ve gümbürdedi ortalık. Çığlık koptu . Ürperdi ten olası can. Yuvarlandı kar. Ve çığlık çığ oldu. Herşeyi yıkıp yeniden yapabilecek kadar... Bir nefeslik ömür işte...n'eylersin...

Öyle dar ki zamanlar sığmadı gönüle, sığmadı aşka, hayata yapacaklara. Öyle küçüldü ki devleşti renk ve ahengine. Bir renk olmalı, bi-renk... Bir yudum suya alışık değilsen, dalmamalıydın gâfil... Boğulur sonra yürek çoğalarak bölünmekten... Bir nefeslik ömür ne de olsa...

Hâle İzgi Özçiçek

(devam edecek)