Bir Oryantalin Günlüğü II

Bizim meslek gereği, biri ile sevgili olman imkansız. Tanıdığın herkes senin sevgilindir. Ve bunu bir diğeri kesinlikle bilmez, bilmemeli. Tabi ki bu duygusal anlamda değildir. İşin gereğidir ve kesinlikle kimse ile yalan dışında tek bir doğru söyleyemezsin.

 

Başlarda öyle ilerliyor herşey, sonra yoruluyor insan. Hiç bilmediği şeylerin efendisi olmak için çaba gösteriyor. Bu verdiği mücadele içinde artık kafasını, program bitimi "oh be!" diye bir omuza koymak istiyor. Günün geçen stresini, yaşadıklarını düşünmek istemiyor. 

Çünkü asla olduğu konum onu mutlu etmiyor. Dışarıdan görüldüğü zaman, günün 4-5 saati çalışıp para kazanan, ne sorunu var ki? diye hem ayıplar gözlerle hemde imrenerek bakıyor insan.

 

Asıl sorun hiç bir durumun dışarıdan bakıldığı gibi olmadığı. 

Burada olan herkes, bir problem, geçmişin verdiği acı, yaşadığı hüzünler yüzünden kaçıp gelmiş. Herkes milyonlarca derdin içinden sıyrılmak için çabalarken, katlanan dertlerini unutuyor. 

 

Gel zaman git zaman sonra, mecbur kalıp karşısına çıkan ilk kişiye ufak ta olsa bir bağlılık içinde sığınıyor. Çünkü derinliklerine gömdüğü aile tabirini onda yaşatmak istiyor. 

 

Ve bir gün o sığındığı liman en küçük bir dalga ile yerle bir oluyor. 

"Sen bana, aileme yakışan insan değilsin!"..

 

İnsanlar doğarken, olmak istedikleri insanı seçemiyor. Yaşamak istedikleri hayatı. Bir de üstüne bu kirli dünya da verdiği tonlarca iç savaşı, seçemiyor; Ne yazık ki...

 

Bunlar yetmezmiş gibi, hayatına giren her insanın daha önce kazandığı tecrübelerden dolayı hep doğru olduğunu düşünüyor. 

 

Sonu ise geçmiş yaşantısının verdiği ağırlığın 5 katı. İnsanlar konumu, yaşantısı, geçmişi, yaptığı iş ile yargılanmamalıyken, onu yargılayıp utanç kaynağı yapan milyon insanlar var. 

Bizim sektör bu şekilde ilerliyor, dışarıdan bakıldığındaki ya da dizi filmlerde anlatıldığı gibi değil. 

 

Ben, biz ve nicesi. Burada olmayı istemedik. Ve verdiğimiz hayat mücadelesi içinde bizleri ailenize yakıştırmamanız emin olun ki bir insanın hayat damarını koparmak ile eş değer oluyor. Hepimiz insanız. Hepimiz hala birer ana kuzusuyuz. Hepimizin eşit gördüğü bu hayatta, asla kusurlarınız yokmuş gibi veyahut olmayacak gibi davranmayın. İlahi adalet bir gün bir yerde hicabet ettiği zaman, kaldıramazsınız. 

 

İnsan olun.. Bastırdığınız vicdanınızı su üstüne çıkartın..