Bir rüya - Daha

Dün gece son ışıklarını da kapattım tüm şehrin,

Aydınlık sokak kalmayıncaya kadar çektim fişlerini,

Dünyanın en yalnız sokaklarını yaratmak için.

En yalnız, en nefessiz, en uykusuz geceleri,

Geri getirmek için aldım ceketimi.

Çektim, çıktım…

Kalmadı telaşı artık akan kanın damarlarda,

Ne sokakta bağıran nayloncu kaldı,

Ne çocukların kavgaları, ne de yıldızlar.

Yıldızlar söndü ilk önce, ilk onları söndürdüm,

Sonra ay, güneş ve daha niceleri.

Arkama bakmadan, gittim…

Uyanmışım… Karanlıktan korkarım ben.

K.S. 26.12.2014