- Kategori
- Şiir
Bir sen alırsın

Çöl rüzgarları savurup atınca zindanlara
Bahardan kalan ikiz ruhuyla fırtınalar estirip
İstikbal vaat eden hayatların kaderine
Kara yazgılar yağdırdı zalim ellerin hışmıyla
Sen de gördün viran olmuş asma bahçeleriyle
Gözleri deşilmiş Babil'in kanlar içinde yattığını
O süslü gösterdikleri yolların kavuştuğu
Sokaklarında şimdi gönlü zenginlerin dilendiğini
Ah,benim sevdası yarım kalmış övüncüm!
İlk firavun birleştirdi de antik çağın medeniyetini
Günahlarını yanında taşıyan kör yazgılılar
Tutuşturdu şimdi de öz ufuklarını
Güzel günlerini unutup bir fidyeye kanarak
Bu oyun sahnesine ateşli oyunlar sürüp
Ölülerini toplattılar karanlık gecelerinden
Beyrut'un boraya tutulmuş güçsüzlerine
Senin gecelerden de gece o güzel gözlerinle
Görmeğe alışığım ben hain dumanın gizlediği acıyı
Bıçak vurdular, yaralıyım şimdi
Aman vermiyor beni gafil avlayan yas
Bir sen alırsın gönlümün ecel üzüntüsünü
Bırakıp gitti herkes gönlü yıkılmışların yanına
Bak, şimdi de Şam topluyor gözlerden ırak
Utanç lekelerini duvar diplerinden
Sen göremesen de
Hayatı bölünmüşler sığınmış kem bulutlara
Görkemli tacını giyinip kuşan da sen güzelliğine
Hakkın tanıklarının karşısına geçip
Önümüzü karartan talihsizliğin yolunu kes