Bir varmış, bir yokmuş

Bir varmış bir yokmuş diye başlar ya masallar... Hakikaten... Bir varmış, bir yokmuş. Bir varmış Barış akarsu, bir yokmuş.. 29 Haziran doğum günüymüş. Dizi çekimleri için Bodrum'daymış. Doğum günü partisine giderken ışıksız kavşakta bulmuş ölüm onu. Duramamış kamyon... Savrulmuş araba... Araba takla attıkça Barış'tan bir parça daha eksilmiş. Her şeye rağmen, iki kız arkadaşını aynı arabanın içinde cansız bırakmak zorunda kalmasına karşın o, mücadeleyi bırakmamış. Kalbi tekrar çalışmış, makinelere bağlanmış sürmeli gözlü. Derken 4 Temmuz akşamı kalbi tekrar durmuş. 28 yaşına basacağı gün kısılan, bügün de tamamen kapanan sürmeli gözler... "İşte Cem Karaca'yı, Barış Manço'yu yaşatacak muhteşem çocuk bu!" dedirten gencecik bir yürek, baharında bırakıp gitti her şeyi. Ailesini, arkadaşlarını, dinleyenlerini, izleyenlerini, Çarşı'yı, hayatı...

Umarım rahat uyursun saklı bahçende...

Umarım mutlu anımsarsın dünya günlerini...

Umarım seni gerçekten sevenlerin sesleri sana daima ulaşır...

Ve umarım bugün senin için bunca gözyaşı dökenler gün gelip de seni unutmazlar...

"Evvel zaman içinde..."