Bir yalnızlık hazırlığı

-1-

Bir sabah geldim oraya. Sokaklar ıssız daha. Çöpçüler az önce gitmişler uyumaya, kaldırımlar tertemiz; sigaram soğuk sonra. Sokağın sonu deniz; dalgalar kırılmış yatıyor iskelenin ayaklarında.

deniz düş görüyordu

derinlerde

çakıltaşı aradım beton iskelelerinde

elimi tuttum dalgaya

soğuktan içim

ısındı belkide...

nedense bir bardak çay ararsın; seni kimsenin beklemediği kentlere gittiğinde. olmadık zamanda biter sigara, gözlerin başka şeyler söyler herkes sustuğunda. susma! konuştuğunu da bilmesin kimse! belki şiir bulmuşsundur bu kente inerken; susmuşsundur gelince...

-2-

denizi gördüğümde ıslık çalan yağmurlar gülümsüyordu bulutların sağanağında. bildiğim tek gerçek bu: üşümüşlük hissi ayaklarımda. olsun! yürüdüm... bilmem kaç adım daha?

ufak bir çocuk ürktü beni görünce; sakalımı yeni kesmiştim oysa. gözlerimi görmüş önce.

sahibi yoktu sessizliğin

çocuk gibi koşardım

titremese dizlerim

-3-

beklemedim seni, çünkü karşılaşırdık biz evinin önünde, kordonda, seni öptüğüm denizde, gözlerini hayatta en çok sevdiğim şeye çeviren gecede. ayak parmağına elimi uzattığım sahilde...

dizlerim taşımadı sevincimi; sessizce geldin: başka birisiydin!

baktım sana:

ağlayan bir gül gibi

dudağındaki tebessüm

yapraklarını düküyor

ışıkların altına

karanlık bir yanı var demek ki

güneşin bile

sırtını yasladığında

evrenin suratına

başka birisi oldum sana...

yüzüne baktım, aradığım güneşe; ellerine sonra izlerine. saçların... ne güzeldi, ama neden kaçardın rüzgardan? o gün bilemedim suskunluğunu; izledim bir süre parçalanan cennetlerimi...

ilk kez düşünmedim gözlerinde çocukluğumun bisikletlerini. kimbilir nasıl bir cehennemdi artık yüzüm. sanırım aklındaydı günahların; gecenin ıssızlığı... aşk değildi anladım: bir yalnızlık hazırlığı.

7 kasım 2005