- Kategori
- Kitap
Bir Yüreğin Ölümü - Zweig -

O yağmur, o çamur, o eriyiş, o karışım; insan işte, hep özüne dönmek ister!
O "korku"da seni gördüm.
O "yanlış" anlamada yine seni yakaladım. Babaydın sen. Kızını o hal gördün ve gördüğünü anında yorumladın ve yüreğin....
Sende YAŞ gitmiş. Hastalık tavan yapmış. Bu yaşına kadar para kazandın da ne oldu? Paranı afiyetle yedi, eşin ve kızın. Sen hep bakandın.
Kendin için bir gün, sen dolu yaşayamadıktan sonra....
Madem karın ve kızın için sen YOKSUN, sensiz daha rahat ve mutlular; iyice çekil içine.
İş, para pul; aman beee!...
Senin için gitme vakti gelmiş. Yalnız çıkılır bu yolculuğa...."Ama kızım geldi....bana o günlerdeki gibi baktı...kızım benim...kızım!...."
O an, şu an, yüreğin....
1. Not: Üç adam bahaneydi, mekan, geçmiş, para; tümü bahaneydi, boyun eğdin, yittin.
2. Not:
Konuşabilseydin
kızına sarılıp
sorabilseydin sevgiyle
mutluluğu
belki
bir ihtimal
kurtulurdun
istemedin
öldün yüreğinde.
Ş.Y.