Biriktirdiğim bütün yarınları ellerine bırakıyorum

Şimdi gidiyorum. Ardımda sen ve senden kalma bir düş. Korkak adımların, çekingen bakışların ardında yatan sadakat ve sevgi eşliğinde şimdi gidiyorum. Gördüğüm en güzel rüyanın yarını olmuyor artık. Çünkü yarın sensiz olmuyor. Biriktirdiğim bütün yarınları ellerine bırakıyorum. Kendimi alıyorum arasından, sadece sen kalıyorsun geleceğe. En mutlu günümde, bir bahar sabahı ölmek istiyordum ya hani. İşte o gün diyorum. Senin ardına ölümü istiyorum apansızca. Depreşiyor azrailin buğulu sesi kulaklarımda. Ama gel edası duyulmuyor. Sana olan seyahatim bir otogarın yıkık duvarlarında son buluyor. Bir otobüs alıyor seni benden. Bir başka kente sürüklüyor. Ellerimde senden kalma bir hüzün ve ağlamaklı gözlerle selamlıyorum dağların yamacına yaslanmış kenti. Geçmişim vuruyor serin bir meltemin eşliğinde yüzüme. Tebessüm ediyorum. Gezdiğim bütün sokaklar, caddeler tanıdık bana. Ama kendime yabancılaştığımı düşünüyorum. Evet ben kendimin yabancısıyım. Ve her adımımda yabancılığım artıyor. Senli düşlere kapı aralıyor yüreğim. Sensiz ve kendime yabancı olduğum kentte. Bir dilek diliyorum bu kente. Kent şarap tadında bir hüzün sunuyor bana yalnızlık kadehinde. Ve adımlarım gidişimin yolunu tutuyor. Kaç terke şahit olmuş otogar soğuk duvarlarına hapsediyor beni. Ağla kentim, ağla diyorum. Gözyaşlarında sırılsıklam ıslanmak istiyorum. Ve kent biriktiriyor gözyaşlarını benden habersiz. Bir yağmur bulutu gölgeliyor otogarın üstünü. Dileğime eşdeğer damlalarla uğurluyor beni. Gözlerime inanamıyorum ve hüngür hüngür ağlıyorum her düşen damlada. Ve gidiyorum izini taşıyan kentin caddelerine son defa uğrayarak. Gözlerimi sabaha açtığımda tek bir yıldız beliriyor İstanbul'un semalarında. "Merhaba" diyor. Hoşgeldin kentine. Yalnızlığıma ortak oluyor yalnızlığıyla. Seyrine müptela oluyorum gözlerin kadar güzel yıldızın. Sende arta İstanbul kalıyor. İstanbul oluyor yokluğun... Ve Seni Seviyorum Meleğim...