Biriktirdikçe azalan...

Düşlerini katladı bir sabah kadın... Katlayıp kaldırdı...

Hayallerini denize düşürmüştü... Eğilip almadı...

Sevgiyi hırsına emanet etti... Dönüp bakmadı...

Aşkı harcadı...Acımadı...

Dostuluğu sattı... Hesabına yatırdı para değerini...

Paylaşımı çıkardı varlarından... Yoklarını topladı...

Biriktirdi hırslarını... Gücünü seyretti aynada...

Biriktirdi yoklarından varettiklerini... Herşeyi oluverdi...

Biriktirdikçe çoğaldı varları... Varlarını paraya çevirdi. Herşeydi satın aldığı...

En başarılı, en güçlü en zengindi. İstediği de buydu...

Bu muydu?

Biriktirdikçe hırslarını, azaldı sevileri...

Biriktirdikçe parasını, azaldı mutlulukları...

Düşlerini satın almak istedi... Hayal dediğin kaç paradır dedi... İki dost için ne kadar ödeyeceğini hesapladı...Sevgi için pırlanta, elmas uzattı... Mutluluğunu sat dedi birine, kaç para?...

Yetmedi biriktirdikleri... Çünkü biriktirdikçe hırslarını, azalmıştı insanlığı... Çoğalmıştı yalnızlığı...

Hesabına baktı, para değeri çoktu, insanı insan yapan değerleri yoktu...