Blog beni aşar mı?

Evet, gecenin bu saatinde oturmuş (henüz gece olmadı ama neyse) blog yazmaya çalıştığıma göre blog olayı beni aşmaz diye düşünüyorum. Ama şu iş yoğunluğu ve uyku düşkünlüğü yok mu, işte o biraz etkileyebilir gibi?

Genelde okumayı tercih ettiğim için yazmaya zaman kalmıyo! Eee tabi yazmak için de biraz daha zaman ve dikkat gerekiyor. Öyle güzel şeyler yazılıp, öyle samimi paylaşımlar yapılıyor ki insan okumadan geçemiyor.Hele bi de beğendiysen yorum yapmamak hiç mi hiç olmuyor, dahası ayıp oluyor...

Daha yeniyim diye midir bilemiyorum ama çoğu zaman şu blog ortamı aklıma geliyor. Baktığım yerlere bir kez daha bakıyorum, daha iyi, belki akşam eve gidince yazacak bişi bulurum diye. Çok ilginç bişey olur da -tanımadığım ama bi şekilde bişey ile bağlı olduğumu hissettiğim- blog insanlarına onu anlatırım diye pür dikkat kesiliyorum. Bazen bişey oluyor, sanki arkadan bir fon ve derinden bir ses yazdıklarımı ya da henüz doğmamış kelimelerimi dile getiriyor. Sonra işteysem telefon çalıyor ya da acil durumlar çıkıyor, ses kesiliyor.

Dedim ya o kadar yoğun ki işim, bu ses bazen fazla geliyor bana, hemen aktarayım kurtulayım diyorum. Olmuyor. Hemen yapmak istemiyorum bunu. Daha yavaş, daha yaşayarak, daha düşünerek ve daha fazla nasıl siz de seversiniz diyerekten yapmak istiyorum. Siz dediğim! Kimsiniz siz? Kimlersiniz? Nerelerde yaşar, hangi mekanlarda dolaşırsınız? Belki her sabah aynı vapurdayız, aynı denizi aşıyoruz? Belki aynı yerde öğlen yemeklerimizi yeyip, aynı bankada işlem yaptırıyoruz? Belki benim yıllar önce gittiğim yerlere siz şimdilerde gidiyosunuz ya da tam tersi? Ne farkeder ki? Burdayız işte. İnterneti ya da teknolojiyi yararlı kullanan azınlık arasındayız. Şu anda orda karşımdasınız ve okuyup yazıyorsunuz. Birazdan bu yazı bitince kaydedip yeni bikaç blog okuyacağım, belki de sizinkini okuyup yorum yapacağım? Ve bu böyle sürüp gidecek...

Şimdi neden bunları yazıyorum. Bilmem burası paylaşım alanı değil mi? Ben de paylaşmak istedim.

Aslında yazıcak çok şey var.Ama işte o başka en sevdiğim şey-uyku-geldi, yerleşti gözlerime...