Bomba!

1978 Mart

Sınav sonuçlarını öğrenmek için fakülteye gitmiştim, en son dersin sonucunu öğrenirsem ve eğer geçer not alırsam okul bitiyordu.

Ne stresli bir gündü hala unutamıyorum.

Ve sonuçları öğrendim. Bitti Okul, bitti….

O ses ne gürültülüydü, hayatımda ilk kez duyduğum bir sesti bu.

Panzer seslerine alışkındım özellikle onların su sıkmalarına, ama bu ses farklıydı, bomba sesi………

Benim için sadece biten okul değildi, o gün biten birkaç hayat vardı aslında, yaşamları biten birkaç genç , o günden sonra bir daha fakülteye gelemediler.

İsteseler de gelemezlerdi ki………

Hayatımın bir başka döneminde tekrar karşılaştım Bombayla.

Hastanede çalıştığım bir dönemdi bu. Kuledibinde ki bir sinagog’a

Atılan bomba.

Bir cumartesi sabahı, Yahudilerin kutsal günü.

Ben on beş dakika önce oradan geçtim, sonrasında olanlar korkunçtu.

Devlet hastanesi kapalı olduğu için hepsi bize geliyordu.

Kolu kopanlar, başına cam saplananlar ve ölmek üzere olanlar, yerlerde bir sürü insan.

İkinci bombada saklanamadım birincisi gibi.

İlkinde telefon kulübesine saklanmıştım, ikincisinde yüz yüzeydim ölümle.

Ne var ki benim için yaşam devam ediyordu.

Ama bu gün olanlar gibiydi yaşadıklarım.

Korkunç ve ürkütücü….

Neden?

Çocuklar ve neden suçsuz insanlar…….

Ama o insanların ne suçları var, diğer suçsuz ölenler gibi.

Terör bu dedikleri..

Bu yaşanılan terör.

Neye ne için ve kime kimin için?

İnsan insana nasıl kıyar ki?

Tülin KARAMAN