- Kategori
- Şiir
Bomboş

Herşeyden uzaklaşmak
Bu gece yağmurlu yolda, bomboş sürdüm
Kalbim bir makina gibiydi
Kadınımı uyuttuktan sonra,
Göbeğimi kucaklayıp banyoya süzüldüm
Sonra ruhumu bir zar gibi soydum;
Yine tek parça çıkartmayı beceremedim
Önce hayaller elimde kaldı
Ve gerçekler boğazıma yapıştı
Onları soymak için jilet kullanmak zorunda kaldım,
Çok canım acıdı
Aşkım zaten kadınıma yapışmış,
Korkularıma ulaşmak zor oldu
Pis iş, ama çıkardım girdiği yerden
Sonra her yerimi yokladım birşey kaldı mı diye
Evden çıkınca bir sigara yaktım, tatsızdı
Soğukta bir kedi beni kandırmaya çalıştı
Sonra bir kadın kalçalarını salladı önümde
Hiç birşey hissetmedim
Yağmurlu yolda, bomboş sürdüm