Esmerim

Nasıl esmersin biliyor musun

Kaybolan umutların ağırlığında

Çağlayanın düştüğü su kadar berrak

Nasıl esmersin biliyor musun

Yaşanmış aşkların yorgunluğunda

Doludizgin bir atın sırtında çırılçıplak

En güzel düşlerimle

Kaybolmuşluğumun uzaklarından çıkıp geliyor

Dudak sürüyorum ayaklarına

Kokunla sarhoş edecek kadar hiç sokulmadın ki

Ve nefesin korumadı hiç yüzümü yokluğunun soğuğunda

Sesine dokunuyorum alev alev parmaklarım

Yüzünün duruluğunu içiyorum

Yeşil bir orman tutuşuyor gözlerimde

Fısıldamak isterdim bu mısraları

Sol omuzumda kelebek ağırlığın

İçime bir şiirlik nefes çekiyorum ki

Saçların kırbaç gibi iniyor rüyalarıma

Gecenin kahrolası rüzgarında...