Kâbus

Kahkahalarla geldiler 

Aralık penceremin bir köşesinden 

Karanlık yüklü kervanlar 

Uyku perdemi yırtarak 

Koşuştular oturduğum yanıma 

Yabancı değil hayli tanış bir sima 

Ayakları kırık bir pirenin sırtında 

Satranç oynadık onunla 

Taşlar siyah 

Her karesi siyah satranç tahtamın 

Beyaz yok 

Kan kusarak, alev püskürterek 

Düşünsel bir sohbet-tatlı 

Kelebeklerin kanadında tınladı baykuşların mızrabı 

Kör bıçakla doğranmış mutlulukların 

Kanıyla sarhoş 

Kadehimi vurdum yere 

Tekmeler, yumruklar savurdum boş bir karanlığa 

İri bir lağım faresinin 

Çamurlu, pislik kokan ayak izinin gölgesinden fırladım 

Sorsam 

Sırtımdan yuvarlanan o aptal ter damlasına 

Adımlarımın sesi var mı hâlâ kulaklarında...